Jak Św. Tomasz Akwinata recenzuje posoborową zmianę liturgii. Czy w kulcie Boga może być coś szkodliwego?

O niewłaściwej czci prawdziwego Boga. Czy w czci Boga może być coś szkodliwego?

Odpowiedź: Według św. Augustyna najbardziej zgubne kłamstwo to takie, którego przedmiotem jest religia chrześcijańska. Kłamstwo zaś polega na tym, że to, co się sprzeciwia prawdzie wyraża się na zewnątrz, albo słowem albo czynem.

Otóż zewnętrzne obrzędy religijne polegają na oznaczaniu czegoś czynem, jak to już widzieliśmy. Jeśliby więc jakiś kult zewnętrzny wyrażał coś fałszywego, byłby zgubny. A to może się zdarzyć w dwojaki sposób:

1. jeśli samo oznaczenie obrzędu sprzeciwia się rzeczy oznaczanej; otóż w ten sposób w czasach Nowego Zakonu, po dokonaniu tajemnic Chrystusowych jest rzeczą zgubną posługiwać się obrzędami Starego Zakonu, które oznaczały coś z przyszłości; podobnie zgubne byłyby słowo kogoś, ktoby teraz mówił, że Chrystus będzie cierpiał;
2. fałsz może zakraść się do kultu ze strony samego człowieka, który ten kult składa, zwłaszcza gdy chodzi o kult publiczny, sprawowany w imieniu całego Kościoła przez kapłanów. Podobnie bowiem jak fałszerzem byłby człowiek, któryby spełniał w imieniu społeczności jakieś posłannictwo, którego społeczność nie powierzyła mu, tak samo fałszerzem byłby, kto by w imieniu Kościoła sprawował kult Boży wbrew sposobowi ustanowionemu powagą Bożą przez Kościół i uświęcony zwyczajem. Dlatego św. Ambroży powiedział: „Niegodziwcem jest, kto sprawuje Boże tajemnice inaczej, aniżeli Chrystus ustanowił”.

Rozwiązanie trudności:

1. Skoro Bóg jest prawdą, wzywa go ten, kto Go czci „w duchu i prawdzie”, jak mówi Ewangelia (Jn 4, 24). Dlatego kult wyrażający fałsz nie jest właściwie zbawiennym wzywaniem Boga.
2. Przed ustanowieniem Prawa sprawiedliwi otrzymywali szczególne natchnienie Ducha Świętego, jak należy czcić Pana Boga, a inni ich naśladowali. Później zaś zostały dane osobne przykazania, których niezachowanie jest rzeczą zgubną.
3. Różne zwyczaje Kościoła w sprawowaniu kultu Bożego w niczym nie sprzeciwiają się prawdzie i dlatego należy je zachować i nie wolno ich lekceważyć.

Tomasz z Akwinu, Suma Teologiczna Q 93 A 1,

https://swietatradycja.wordpress.com