Od “Scholastik” do “Arabisch Intensiv”

Piszę ten tekst w czytelni niemieckiej biblioteki Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. A piszę go dlatego, że pracując tutaj nad licznymi lekturami, zauważyłem kilka ciekawych zjawisk, z którymi chciałbym zapoznać moich Czytelników, a które dotyczą najnowszej intelektualnej historii Niemiec. Historii, która ma charakter linii pochyłej.

Zamęczyli nawet festiwal

Jan Pietrzak w filmie „Kochaj albo rzuć” (1976)

Satyryk, który drwi z władzy – zwłaszcza gdy władza jest autorytarna jak za czasów PRL – zasługuje na szacunek, a jego twórczość jest najczęściej interesująca przez samo to, że wyraża opinie zakneblowanej publiczności.

„O publiczności kabaretowa, ty masz wzrok jak lornetka polowa, ty masz słuch jak straż pogranicza, czego nie masz nie ma sensu wyliczać” – śpiewał za PRL-u Stanisław Zygmunt – i wszyscy śmialiśmy się z tego jak satyryk wydrwił władzę i „przejściowe” braki towarów na rynku. Mówił za nas.

MORSKIE OKO – Tatrzańska rzeźnia nr 1

Morskie Oko… Najgorętszy, a zarazem najbardziej oklepany punkt na górskiej mapie Polski. Można nie kojarzyć Czerwonego Stawu, ale o istnieniu Morskiego Oka wie każdy. Nawet słabo rozgarnięty pan Włodek ze Stryjkowa na Warmii. Może nie bez wahania zlokalizowałby jezioro na mapie, może nie do końca wiedziałby jak się tam dostać, ale pan Włodek wie, że Morskie Oko istnieje, ba zdaje się, że nawet cioteczny kuzyn ze strony matki dotarł tam zeszłego lata, więc pan Włodek wie z pierwszej ręki, że tam pięknie. Wiesz i Ty.

Niech siada i czyta. On – czyli o groteskowych formach bezosobowej komunikacji

Jeśli usłyszysz od lekarza: „niech zakasła!”, to wiedz, że coś się dzieje. Jeśli w sklepie słyszysz: „punkciki na kartę zbieramy?”, to wiedz, że coś się dzieje. O groteskowych formach bezosobowej komunikacji we współczesnym świecie pisze Marcin Zasada.

Wypnie!!! Niech nie kuli jak piesek przy kupci!” – „Dzień świra”. Marek Kondrat jako Adaś Miauczyński u lekarza. A lekarz… Niech to gęś kopnie! (© arc.)

O Ryszardzie Gontarzu wspomnienie

Najwybitniejszego, najbardziej „niepoprawnego politycznie” publicystę, scenarzystę i dramaturga, poznałem w 1968 r. przez Bohdana Porębę.

Początkowo wydawało mi się, na podstawie kłamliwych tekstów większości prasy „salonowej” i rozmów „korytarzowych” na Woronicza czy w WFD, że to jeden z czołowych „moczarowców”, a więc oczywiście „antysemitów” i „narodowych komunistów”.

Bałtyckim szlakiem (2)

Część pierwsza: https://marucha.wordpress.com/2017/08/28/baltyckim-szlakiem-1/

Kolejny dzień poświęcamy na wizytę w białoruskiej części Kanału Augustowskiego, tego niezwykłego pomysłu Ksawerego Druckiego-Lubeckiego, zrealizowanego w dużej mierze przez nieodżałowanej pamięci Królestwo Polskie z lat 1815-1830, które rozmachem rozwoju technicznego i gospodarczego wydźwignęło tę część ziem polskich na wysoki poziom cywilizacyjny.

Wilno

Słuchajcie…

Wiersz o zabitych przez Niemców 35 tysiącach Dzieci Zamojszczyzny, cytat z filmu Lusi Ogińskiej „Pieśń o wypędzonych”.

Będziemy walczyć o prawdę

„To jest prawdziwa wojna i mam nadzieję, że filmy, które powstaną przechylą szalę zwycięstwa na stronę prawdy i sprawiedliwości dziejowej. Nie będzie to jednak proste zadanie. Oprócz standardowej pracy filmowej naszym celem będzie jak najszersza dystrybucja i promocja wyprodukowanego filmu” – mówi Tomasz Grzegorz Stala, scenarzysta filmu „German Death Camps”.

Manifest złodziei zuchwałych

Gdzie mądry człowiek ukryje liść? – pytał ksiądz Brown w opowiadaniu Chestertona „Złamana Szabla” – i odpowiadał – W lesie. – A jeżeli nie ma lasu? To mądry człowiek zasadzi las, żeby ukryć w nim liść.

Powiedzmy sobie szczerze i otwarcie, że niekoniecznie zaraz „mądry”, a jeśli nawet – to takim rodzajem mądrości, który nazywamy sprytem – bo żeby zostać pracownikiem przemysłu rozrywkowego niekoniecznie trzeba być mądrym – ale sprytnym – ooo, to już koniecznie.

„Przeminęło z wiatrem” kolejną ofiarą politycznej poprawności

Słynny amerykański film „Przeminęło z wiatrem” został wycofany z jednego z kin w Stanach Zjednoczonych. Powodem ma być fakt, iż „zdaniem niektórych widzów” produkcja z 1939 roku ma rasistowski charakter, bowiem pokazuje w dobrym świetle białych plantatorów z Południa, którzy mieli czerpać zyski z niewolniczej pracy czarnoskórych robotników.

Polska: Dymisja za próbę dejudeizacji turystyki

Minister turystyki podjął decyzję o dymisji prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej Marka Olszewskiego.

Jest ona reakcją na sugestie Olszewskiego, aby z programów turystycznych promujących Polskę wykreślić Muzeum Historii Żydów Polskich „Polin” oraz KL Auschwitz-Birkenau.

Bałtyckim szlakiem (1)

Ul. Batorego od Niemna

Nigdy dotąd nie byłem na Białorusi. Przeszkodą były wizy i nie wypalenie różnych planów w przeszłości. Dlatego z nadzieją i radością przyjąłem wiadomość o wydaniu przez prezydenta Łukaszenkę dekretu o możliwości wjazdu do Obwodu Grodzieńskiego bez wizy, za specjalnym zezwoleniem, na okres do 5 dni.

Wizja końca czasów

Katedra w Orvieto, znana przede wszystkim z relikwii cudu eucharystycznego w Bolsano, mieści w sobie również niezwykle sugestywną opowieść o sprawiedliwości Bożej, której nikt nie ujdzie.

Kiedy 27 kwietnia 1500 roku Łukasz Signorelli podpisywał umowę o dzieło dekoracji kaplicy San Brizio w orvietańskiej katedrze, miał już za sobą sześćdziesiąt lat życia i szereg ukończonych prac. Posiadł przeto ogromne doświadczenie, a do tego był człowiekiem prawym.

Prof. Bartyzel: Bogusław Wolniewicz – in memoriam

„Nasz cel polityczny rysuje się więc wyraźnie: Polska – niepodległa; państwo – silne; słowo – wolne; odrębność narodowa – zachowana; chrześcijaństwo – we czci”

(Bogusław Wolniewicz, W stronę rozumu, Warszawa 2015, s. 43).

Mikołaj Sęp-Sarzyński

Znaki zapytania, hipotezy, sprzeczności, labirynty biografii –wszystko to czeka badaczy próbujących zmierzyć się z zagadką Mikołaja Sępa Szarzyńskiego. Prawdziwy obraz życia i twórczości tego poety skryty jest bowiem w głębokim cieniu.

Nie zachował się żaden portret twórcy, a z całego jego pisarskiego dorobku ocalały nieliczne utwory wydane w formie jednej małej książeczki. Wątłe informacje biograficzne badacze zmuszeni są uzupełniać własnymi domysłami, ułatwieniem nie są dla nich nawet Sępowe wiersze, które pozostają równie zagadkowe, jak życie ich autora.

Dobra zmiana w hymnie państwowym

Zastąpienie Bonapartego Sobieskim to półśrodek – nie lepiej pomyśleć o wymianie mazurka na poważny hymn?

„Mazurek Dąbrowskiego” wpadł w historię Polski jak Piłat w Credo. Od bez mała stulecia jest polskim hymnem państwowym, choć niewiele ma wspólnego z duchem naszych tysiącletnich dziejów.