Subiektywizm / obiektywizm według Gombrowicza

Najgłębsze rozdarcie człowieka, jego krwawiąca rana, to właśnie to: subiektywizm – obiektywizm. Podstawowe. Rozpaczliwe. Relacja subiekt – obiekt, czyli świadomość i przedmiot świadomości jest punktem wyjściowym myślenia filozoficznego.

Wyobraźmy sobie, że świat się redukuje do jednego jedynego przedmiotu. Gdyby nie było nikogo, kto by sobie istnienie tego przedmiotu uświadomił, on by nie istniał. Świadomość jest poza wszystkim, jest ostateczna, jestem świadomy moich myśli, ciała, wrażeń, doznań, dlatego to wszystko dla mnie istnieje.

Postmężczyźni i postludzie

Gdy mężczyzna przestaje być mężczyzną, nie staje się kobietą. Gdy człowiek przestaje być człowiekiem, nie staje się zwierzęciem.

To nie takie łatwe. Ci, którzy zdradzili swą płeć, upadają poniżej krytycznego poziomu, granic okalających obie płci.

Postkobiety nie istnieją

Postmężczyzna zdradza jednocześnie obie płci. Mamy tu do czynienia z potworem, niebezpiecznym i nieprzewidywalnym degeneratem. Nie jest to w żadnym razie „kobieta”. Sama myśl o tym jest obraźliwa.

Odkrywca nadmorskich Dębek

Spuścizna kulturowa Kaszub zawdzięcza bardzo wiele ludziom, którzy w II połowie XIX i na początku XX wieku zostali nią zauroczeni. Do tej listy należy dopisać również postać jeszcze jednego lekarza również działającego w Poznaniu prof. Adama Wrzoska, patologa i historyka medycyny.

Ukrainizacja czy hybrydyzacja? O wojnie kulturowej.

Znajdujemy się w stanie wojny kulturowej, czyli wojny hegemonicznej.

Byłem i jestem wielkim fanem oryginalnego „Sługi Narodu”, serialu będącego trampoliną znakomitego komika; zatrudniał jeszcze Ihor Kołomojski. Dowiedziawszy się, że Polsat wyprodukuje i wyemituje polską wersję tej komedii – śmiałem się szczerze jeszcze przed emisją pierwszego odcinka.

Wszak kupując licencję na hit z Ukrainy – kierownicy rozrywki i popkultury III RP przyznali tym samym, że nasz kraj jest podobnie skorumpowany, podzielony między wpływy oligarchów i niewładny politycznie, jak nasz kochany ukraiński sojusznik, udatnie sportretowany w satyrze Студія Квартал 95.

Kulturalny upadek Europy

Festiwal Eurowizja od wielu lat jest zwyczajną hucpą, która stanowi jaskrawy dowód na to, że kultura masowa przenika się z polityką. Mówiliśmy o tym z kolegą Piskorskim w pierwszym odcinku Trochę Kultury.

Ja wiem, że to z założenia festiwal kierowany do masowego odbiorcy i walory artystyczne są tam mocno zepchnięte na dalszy plan ale to, co zobaczyłem i wysłuchałem w ramach polskich eliminacji naprawdę przebiło moje największe obawy. Trudno mi nawet oceniać poziom tego wszystkiego bo musiałbym napisać, że odbyło się artystyczne „szuranie zadem po dnie”. Mało tego, całości wydarzenia towarzyszy skandal organizacyjny, który doprawdy ciężko jest wytłumaczyć.

Popkultura – dlaczego warto o niej rozmawiać

Do napisania tego tekstu zainspirował mnie jeden z widzów naszego, nowego cyklu „Trochę Kultury” w ramach kanału YouTube „Myśli Polskiej”. Była to wypowiedzieć krytyczna, ale napisana konstruktywnie i dlatego uważam, że warto temat podjąć.

Siedziba firmy Netflix (public domain)

MSZ Chin: Hegemonia amerykańska i zagrożenia z niej płynące

Od momentu, gdy po dwóch wojnach światowych i zimnej wojnie Stany Zjednoczone stały się najpotężniejszym państwem, zaczęły coraz bardziej otwarcie ingerować w sprawy wewnętrzne innych państw, zdobywać, bronić i utrzymywać swą hegemonię, stosować dywersję i infiltrację; oraz świadomie wszczynać wojny na szkodę społeczności międzynarodowej.

Stany Zjednoczone opracowały hegemoniczny scenariusz przeprowadzania „kolorowych rewolucji”, wszczynania regionalnych konfliktów, a nawet bezpośredniego wywoływania wojen pod przykrywką promowania demokracji, wolności i praw człowieka.

Zamoyscy na starej fotografii

W ostatnich latach o Zamoyskich jakoś zapomniano i to nawet w Zamościu. W czasie obchodów 100-lecia Odzyskania Niepodległości nie słyszało się o wielkich zasługach Maurycego Zamoyskiego.

Nasi dobrodzieje

1.
Nie pamiętałabym, gdyby nie to, że tak przypadkiem wczoraj spotkałyśmy się…
Jest pielęgniarka, i była naszą, tzn. Męża pielęgniarką „środowiskową”. Ogólnie cieszy się dobrą opinią.

2.
Chorzy dotknięci chorobą SM z biegiem czasu zmuszeni są korzystać z zabiegu cewnikowania, który był (nie wiem, czy jest) obowiązkiem lekarza lub pielęgniarki. Na terenach wiejskich jednak zabieg taki wykonują członkowie rodzin, bo kto by tam jeździł…

Serbia odpowiada na apele o „anulowanie rosyjskiej kultury”

Aleksandar Vucic powiedział mediom, że jego rząd, mimo że jest „na europejskiej ścieżce”, nie odwoła rosyjskich klasyków.

Serbia odpowiada na wezwania do „anulowania rosyjskiej kultury.

Kultura przeciw tradycji

Jan Stachniuk

„Podnosimy żagiew buntu twórczego ducha, który miał być skazany na śmierć przez zepchnięcie w otchłań nicości. Porywamy się przeciw tej nicości, przeciw pustce bezdziejowej, w którą został zepchnięty naród polski”” [1].

Analizując historię polskiej myśli politycznej nie sposób pominąć postaci Jana Stachniuka (na zdjęciu), będącego jednym z najbardziej interesujących i oryginalnych myślicieli politycznych, historiozofów oraz teoretyków kultury.

Emir Kusturica: Zachód chce podpalić Bałkany, Europa jest w wielkim niebezpieczeństwie.

Rosjanie byli prześladowani jak Żydzi przed II wojną światową, a Ukraina nie istniała przed Chruszczowem – powiedział serbski reżyser.

Pogoda dla foliarzy

Czasy mamy ciekawe. Coraz ciekawsze. Niestety, samo to nie sprawia, że ludzie w tych czasach są mądrzejsi. Poza zwykłymi głupcami, nasze czasy wyróżniły też głupków innego rodzaju.

O ile, poczciwemu i znanemu ludzkości od jej zarania, głupkowi, można jeszcze co nieco wybaczyć, a niektóre jego zapędy, mając na uwadze kondycję nieszczęśnika, zrozumieć, o tyle te nowe rodzaje głupków nie doznają tak daleko idącej tolerancji. Chodzi o foliarzy.

Zamach na fantastykę

Ostatnie lata przyniosły fanom gatunku literackiego fantasy prawdziwą obfitość ekranizacji kultowych pozycji, która teoretycznie powinna nas cieszyć, a tymczasem z roku na rok rośnie napięcie i niezadowolenie.

Nieukiem Polska stoi

Zazwyczaj z trudem przychodzi mi pisanie dzień po dniu. Tym razem kwestia systemu oświaty w Polsce sprowokowała mnie do tego. Na ten system przez wiele lat patrzyłem z zewnątrz, jako radny i prezydent miasta. Z tej perspektywy zajmowały mnie głównie problemy finansowania oświaty i tu od zawsze dominowały finansowe i organizacyjne nonsensy.

Przed kilkunastu laty przedstawiłem trójstopniowy system marnowania pieniędzy przy finansowaniu oświaty. Nic się w tej mierze się nie poprawiło.

Po komu matura?

Zdawałem maturę w czasach, kiedy ten egzamin był ważnym progiem w życiu młodego człowieka. Od przełomu lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku wiele się w tej materii zmieniło. Moim zdaniem zmieniło się na gorsze.

W zasadzie trzeba postawić pytanie po co dzisiaj matura? Czego ma ona dowieść, co wykazać? Kiedyś nazywano ją egzaminem dojrzałości. W tamtych warunkach społecznych – myślę głównie o czasach PRL-u – miało to jakiś sens. Współcześnie, po wielu, wielu przewartościowaniach, tego sensu nie widzę.