Od IngSoc do EcoSoc: Orwellowskie cienie nad klimatyczną polityką ONZ
Posted by Marucha w dniu 2023-10-05 (Czwartek)
Z każdym rokiem, w miarę jak debaty klimatyczne stają się coraz bardziej nasycone ideologiczną żarliwością, zaczynamy dostrzegać w nich niepokojące echa dystopijnej wizji George’a Orwella z 1984 roku.
W tej powieści, Orwell opisał totalitarną władzę , IngSoc (Angielski Socjalizm) jako aparat opresji, kontrolujący myśli i życie obywateli.
Dziś, w realiach XXI wieku, podobny obraz wyłania się na arenie międzynarodowej, gdzie klimatyczny dyskurs ONZ pod egidą EcoSoc (Ekologiczny Socjalizm?) przejawia cechy orwellowskiej kontroli i ideologicznej nagonki.
Rada Społeczno-Gospodarcza Organizacji Narodów Zjednoczonych (EcoSoc) jest jednym z sześciu głównych organów ONZ, odpowiedzialnym za koordynację działań gospodarczych i społecznych w ramach tej organizacji międzynarodowej. EcoSoc desygnuje osoby i zagadnienia, aby promować wspólne działania na rzecz tak zwanego „zrównoważonego świata”, stając się centrum systemu rozwojowego ONZ, gdzie przeprowadzane są zaawansowane analizy, a także uzgadniane są globalne normy klimatyczne.
W skład Rady wchodzi 54 członków, wybieranych przez Zgromadzenie Ogólne ONZ na trzyletnią kadencję. Do roku 1965 w składzie Rady było 18 członków, a do 1973 roku – 27 członków. EcoSoc odpowiada za kierowanie i koordynację działań gospodarczych, społecznych, humanitarnych i kulturalnych prowadzonych przez ONZ, co czyni go największym i najbardziej złożonym organem pomocniczym ONZ. Polska będzie uczestniczyć w EcoSoc w latach 2024-2026. Polska została wybrana do Rady podczas wyborów przeprowadzonych 8 czerwca 2023 roku
Rozważania na temat klimatu przez lata uległy transformacji, stając się narzędziem politycznego zamiast naukowego dyskursu. Główny Panel ds. Zmian Klimatu (IPCC) z ONZ, który powinien stanowić źródło obiektywnych analiz, jest często krytykowany za jednostronność i skłonność do promowania alarmistycznej narracji. Krytycy zarzucają, że walka z tak zwanymi zmianami klimatycznymi stała się nową formą utopii społecznej, w której zielony klimatyczny komunizm zastępuje jego czerwoną odmianę z czasów zimnej wojny.
Ten nowy „zielony komunizm” zamiast klasy robotniczej, stawia na ołtarzu Ziemię, której to my, ludzie, mamy służyć. Wtóruje mu nawet papież Franciszek, który organizuje heretyckie procesje w Watykanie obnosząc bóstwo Matki Ziemi znane w Ameryce Południowej jako Pachamama. W tej marksistowskiej narracji, ludzkość jest przedstawiana jako wyzyskiwacze natury, a cała klimatyczna agenda zdaje się mieć na celu zniszczenie naszego dotychczasowego stylu życia.
Nie można nie zauważyć analogii między IngSoc z 1984 roku a dzisiejszym EcoSoc z ONZ. Zarówno IngSoc, jak i EcoSoc, opierają się na strachu i kontrolują dyskurs publiczny, zacierając granice między faktami a fikcją. Tak jak w Orwellowskiej wizji totalitarnego świata, gdzie „wojna to pokój”, „wolność to niewola” i „ignorancja to siła”, tak i w dzisiejszych debatach klimatycznych pojęcia te są często przekręcane i służą utrzymaniu ludzi w stanie ciągłego zagrożenia i nieświadomości.
Łatwo zauważyć, że klimatyczny dyskurs ONZ zdaje się wpisywać w orwellowską wizję świata, gdzie dominuje jedna prawda, a wszelkie odmienne głosy są stłamszone lub zdeprecjonowane. Debaty naukowe są zastępowane politycznymi rozważaniami, a racjonalna wymiana myśli ulega zastąpieniu dogmatyczną ideologią. W świecie EcoSoc, odmiennych opinii nie toleruje się, podobnie jak w dystopijnej wizji IngSoc.
Obecna klimatyczna retoryka przypomina marksistowską ideologię z poprzedniego stulecia, w której dążono do budowy utopijnego społeczeństwa, nawet kosztem osobistej wolności i dobrobytu. Podobnie, EcoSoc, któego dąży do utopijnego celu „ratowania” Ziemi, nie zważając na ludzkie koszty tego przedsięwzięcia. Tak jak w komunizmie, w którym poświęcano ludzi dla ideologicznych celów, tak i w dzisiejszym ekologicznym socjalizmie zdaje się nie zważać na ludzkie konsekwencje polityki klimatycznej.
Gdy zastanawiamy się nad obecnym klimatem politycznym w kontekście klimatu, nie możemy ignorować dystopijnych wizji Orwella. Jest to przestroga przed ideologiczną żarliwością i zagrożeniem, jakie niesie ze sobą dogmatyczne przywiązanie do jednej „prawdy”.
Tak jak Orwell w 1984 roku przewidział zagrożenia totalitarnego społeczeństwa, tak i my powinniśmy być ostrożni, obserwując rozwój klimatycznego dyskursu i upolitycznienie nauki, które zdają się prowadzić nas ku nowej formie orwelliańskiego dystopii.
Komentarze 4 to “Od IngSoc do EcoSoc: Orwellowskie cienie nad klimatyczną polityką ONZ”
Sorry, the comment form is closed at this time.
revers said
Czarny Papież Arturo Sosa: Covid-19 to nie przypadek, to potwierdzenie naszej misji współpracy i przyczyniania się do zmiany świata.
Przełożony generalny jezuitów Arturo Sosa, znany również jako Czarny Papież, przyznał przed kamerą, że Covid-19 to nie przypadek i ujawnił, jaka kryje się za nim ich prawdziwa misja. Mówią ci to w twarz.
==========================
Papież wzywa do szybkości w ochronie klimatu
Papież Franciszek ostrzegł, że świat „upada” z powodu globalnego ocieplenia
https://www.epochtimes.de/umwelt/klima/papst-ford-tempo-beim-klimaschutz-a4432582.html?utm_source=partner&utm_medium=telegram&utm_campaign=direktdemocratisch
p.s. wszystko idzie dobrze i nabiera TEMPA jesli przyjac ze Bergoglio nalzy rowniez do „paktu” z masoneria z piszczelami i finansiera BlackRock podobna.
Peryskop said
Liiteratura dystopijna
• Oswald Spengler 1918-22 „Zmierzch Zachodu”
• Franz Kafka 1914-25 „Proces”
• Aldous Huxley 1931 „Nowy wspaniały świat”
• John Steinbeck 1939 „Grona gniewu”
• George Orwell 1949 „1984”
Eschatologia
Szejk Imran Nazar Hossein (born 1942) is a Trinidadian and Tobagonian Islamic scholar, author and philosopher, who specializes in Islamic eschatology – filozofia czasów ostatecznych.
From Ukraine to Pax Judaica (video yt 2022)
? said
IPCC było, i jest nadal, krytykowane. M. in. za to, że raporty końcowe nie podlegają ocenie naukowej, a są formułowane przez różnych polityków i działaczy.
Na temat tego grona było sporo publikacji krytycznych:
https://www.jstor.org/stable/i40184296
Zarzuca się im także swoisty monopol na prawdę:
Regulating knowledge monopolies: The case of the IPCC
.https://www.econstor.eu/bitstream/10419/50130/1/638498686.pdf
I kupę innych rzeczy:
Strange Weather, Again.Climate Science as Political Art
.https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/0263276410361499
Causes and Consequences of the Climate Science Boom
.https://www.independent.org/pdf/tir/tir_20_02_01_butos.pdf
Marek Wójcik said
Sponsorzy klimatu.
https://www.world-scam.com/archive/23510/495-sponsorzy-klimatu/