Gdy dla Polaków „Ameryką” była Brazylia

Emigracja kojarzy się dziś z Wielką Brytanią lub Skandynawią, wcześniej jeździło się „na saksy” do Niemiec, dla jeszcze starszych szczytem marzeń był wyjazd do Kanady lub USA. Niewielu jednak wie, że na przełomie XIX i XX wieku dziesiątki tysięcy Polaków emigrowały też do… Brazylii. Założyli tam nawet Nowy Gdańsk.

Dworzec Morski w Gdyni – ostatni widok ojczyzny dla setek tysięcy Polaków w XX wieku.

Polscy Tatarzy

1. BIAŁOSTOCKI ORIENT

Idź między ludzi,
bo żyjąc z nimi zaznasz ich dobroci,
a umierając wśród nich,
usłyszysz ich płacz.

Ali Ibn Abi Talib VIIw.

Białostocki szlak tatarski zaprowadzi nas do Bohonik i Kruszynian. Są to najstarsze w obecnych granicach Polski skupiska wyznawców islamu. Pamiętają one pierwszych Tatarów sprzed ponad 300 lat, osadzonych tu przez Jana III Sobieskiego.

Strategia elastycznego reagowania uzupełniona

Kiedy po II wojnie światowej rozpoczęła się „zimna wojna”, Stany Zjednoczone na użytek konfrontacji ze Związkiem Sowieckim sformułowały „strategię zmasowanego odwetu”. W uproszczeniu i przekładając na język ludzki można powiedzieć, że polegała ona mniej więcej na tym, że walimy ze wszystkiego, co mamy. Kto przeżyje, ten wygrał.

Ale kiedy prezydent Eisenhower zakończył urzędowanie, a do Białego Domu wprowadził się prezydent Kennedy, okazało się, że Sowieci rozbudowali swój nuklearny arsenał na tyle, że w razie konfrontacji prawdopodobnie nikt nie przeżyje.

Powojenne losy polskich bohaterów. Generałowie pracowali jako barmani i magazynierzy.

Gen. Alphonse Juin dekoruje gen. Stanisława Maczka orderem Legii Honorowej. 26 lutego 1945 r., pod Łukiem Triumfalnym w Paryżu. (NAC)

Polscy generałowie wyzwalający u boku Aliantów Europę Zachodnią, po wojnie zostali pozostawieni bez żadnego wsparcia. Zostawali więc sprzątaczami w fabrykach, nocnymi stróżami na budowach, portierami w hotelach.

Generał Stanisław Sosabowski, dowódca polskich spadochroniarzy pod Arnhem, pracował do końca życia jako magazynier w fabryce. Generał Stanisław Maczek, dowodzący w czasie wojny dywizją pancerną, rozpoczął cywilną pracę jako sprzedawca, następnie został barmanem w hotelach „Dorchester” i „Learmonth” w szkockim Edynburgu – pisze w artykule dla WP.PL dr Tymoteusz Pawłowski.

Żołnierzy, którzy zdecydowali się na powrót do Polski, czekał dużo gorszy los.

Aleksander Sołżenicyn: Rosyjskie oddziały antysowieckie i ich los po wojnie

W drugiej wojnie światowej Zachód bronił własnej wolności i obronił ją dla siebie, a nas i Europę Wschodnią wepchnął w niewolę, gdzie dna nie widać. Ostatnią próbą ratunku była dla Własowa deklaracja, że dowództwo ROA gotowe jest stanąć przed trybunałem międzynarodowym, i że „wydanie jego armii sowieckim władzom na pewną śmierć sprzeciwia się prawu międzynarodowemu, podobnie zresztą jak ekstradycja działaczy ruchu opozycyjnego”.

Nikt tego pisku nawet nie usłyszał, a większość amerykańskich dowódców ze zdziwieniem dowiedziała się o istnieniu jeszcze jakichś tam niesowieckich Rosjan. Zaszeregować ich do sowieckiej gromady było rzeczą naturalną.

„Gdy bolszewicy byli blisko Warszawy, niemal każdy więzień twierdził to samo: ‚Będę bronił ojczyzny do ostatniej kropli krwi’”. Wspomnienia żydowskiego złodzieja, którymi zachwycił się Melchior Wańkowicz.

O barwnej postaci Itzchaka Borucha Farbarowicza, lepiej znanego pod literackim pseudonimem Urke Nachalnik, pisaliśmy już tutaj:
>https://marucha.wordpress.com/2018/11/30/na-widok-lufy-rewolweru-potracili-mowe-zydowscy-gangsterzy-w-ii-rzeczypospolitej/

Dziś, w pewnym sensie, dalszy ciąg historii tego żydowskiego złodzieja i utalentowanego pisarza.
Admin

„Żywe Grobowce” po raz pierwszy ukazały się nakładem wydawnictwa „Rój” w 1934 roku i są kontynuacją „Życiorysu własnego przestępcy” – wspomnień Żyda i złodzieja występującego pod pseudonimem Urke Nachalnik.

Odchodzą ostatni z tej gliny ulepieni… Marian Grochowski 1923 – 2019.

Marian Fortunat Grochowski był polskim żołnierzem (oficer I Dyw. Panc. gen. Stanisława Maczka), który nigdy nie mieszkał w Polsce. Odszedł na wieczną wartę 19 stycznia 2019 r. (brakowało mu kilku dni do 96 lat) w Walnut Creek, gdzie mieszkał wraz żoną od 10 lat.

Poznałem go kilka lat temu na którejś z polonijnych imprez, chyba w San Francisco. Zawsze opromieniony ciepłym uśmiechem, bardzo grzeczny i skromny, zwykle w towarzystwie żony Valentine i pieska Buddy. Potrafił oczarować swoimi wspomnieniami dzieciństwa wśród Mandżurów i Chińczyków na Dalekim Wschodzie.

Czy poza volkslistą jest życie?

„Czytajmy i uczmy się; chciejmy tylko, a będziemy wolnymi; bo naród szesnastomilionowy [w roku 1800] nie jest i nie może być do niewoli zrodzony”.

Ponieważ nie przepracowaliśmy własnej historii, to jesteśmy skazani na jej powtarzanie.

Józef Pawlikowski, będący w Paryżu osobistym i zaufanym sekretarzem Tadeusza Kościuszki, zawarł poglądy Naczelnika w wydanej tam w 1800 roku broszurze „Czy Polacy mogą wybić się na niepodległość”, w której nakazywał liczyć wyłącznie na własne siły.

O Małego Kaprala nauczkach dla Polaków – w odpowiedzi dr-owi Dankowi.

Kolega dr Adam Danek napisał bardzo ciekawy artykuł, do którego opublikowania, wraz z redaktorem naczelnym Mariuszem Matuszewskim, nie widzieliśmy większych zastrzeżeń. Oczywiście, zaraz po jego przeczytaniu zobowiązałem się na skreślenie tekstu polemicznego, który właśnie przedstawiam.

Jak pisałem kilka lat wcześniej, moja osobista przygoda z Korsykaninem rozpoczęła się za przysłowiowego gówniarza. Początkowo była to młodzieńcza sympatia, którą (jak wtedy się na to zapatrywałem) obdarzyłem prawdziwego sprzymierzeńca Polaków i znakomitego wodza.

Wspomnienie o Jurku Wartaku

11 grudnia 2018 roku w wieku 71 lat zmarł Jerzy Wartak – jeden z przywódców strajku na kopalni „Wujek”, w trakcie którego zastrzelono 9 górników, a wielu zostało rannych.

Jurek urodził się w Gołonogu (dzisiaj dzielnica Dąbrowy Górniczej). Po ukończeniu szkoły zawodowej rozpoczął pracę w kopalni. Później przeniósł się na Śląsk i zatrudnił się w kopalni „Wujek” w Katowicach. W 1980 roku był jednym z założycieli NSZZ „Solidarność” na tejże kopalni i brał czynny udział w burzliwej historii tamtych czasów.

Jedynie słuszna droga; od bolszewizmu do globalizmu

Jak długo narody będą się dały szczuć na siebie nawzajem, tak długo nie może być mowy o żadnej sanacji, czy choćby światowym pokoju.

Schyłkowe lata III RP charakteryzują się narastającą nienawiścią do Rosji i Rosjan. Przy czym judeo-banderowskie elity posługują się sowieckim okresem dominacji nad Polską w swych propagandowych działaniach. Wszelkie emocje, a w szczególności nienawiść nie są dobrym doradcą w polityce, ale jeśli już się musi nienawidzić, to przynajmniej warto zdawać sobie sprawę, kogo i za co?

Dał nam przykład Bonaparte!

W 2017 r. komitet budowy pomnika króla Jana III w Wiedniu zaproponował, by z naszego hymnu państwowego usunąć wzmiankę o Bonapartem.

Pomysł ten poparł poseł Jacek Żalek. W wywiadzie dla prasy parlamentarzysta wyjaśnił powody, dla których w jego ocenie nie powinniśmy przywoływać postaci cesarza Francuzów – dające się streścić w twierdzeniu, że Napoleon był rewolucyjnym zbrodniarzem.

Odkryto tunel łączący Szkocję i Turcję

Nowe odkrycie niemieckiego archeologa Heinricha Kusha zmusiło naukowców do poważnej refleksji.

Okazuje się, że 12 tysięcy lat temu ludzie wiedzieli, jak budować tunele łączące kilka państw. Chodzi o podziemne przejścia łączące Szkocję i Turcję.

Nigdy nie odwołany bojkot z 1912 roku

“Roman Dmowski, człowiek, Polak, przyjaciel” to tytuł wspomnieniowej książki Izabeli z Lutosławskich Wolikowskiej wydanej w 1961 roku nakładem Komitetu Wydawniczego w Chicago, USA.

Żydzi w Wojsku Polskim po 1945

Poniżej prezentujemy fragment najnowszej książki Petera Rainy pt. „Czy Gomułka był antysemitą? Geneza żydowskiej emigracji 1967-1968 r.”, która ukaże się w marcu br. nakładem wydawnictwa Capitalbook. Peter Raina (ur. 1935), historyk pochodzenia hinduskiego, jest zasłużonym dla polskiej nauki wydawca wielu bezcennych źródeł i opracowań biograficznych.

Cień Bandery i Jan Olszewski

Z okazji 90. rocznicy powstania Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, która przypadła 3 lutego, zabrał głos Wołodymyr Wiatrowycz – szef Ukraińskiego Instytutu Pamięci Narodowej, znany od dawna ze swoich probanderowskich poglądów, w tym negacji zbrodni popełnionych przez OUN i UPA.

Wywiad z Wiatrowyczem przeprowadziła państwowa ukraińska agencja informacyjna Ukrinform.