Pełen rachunek, czyli czemu milczą Wyklęci?

Jest jedna, niezawodna metoda osłabiania wpływów amerykańskich w Polsce i wybudzania Polaków z zaczadzenia USA: Wystarczy pozwolić Amerykanom MÓWIĆ.

Zawsze, kiedy PiS usiłuje pocieszyć Polaków, że to już cała cena za “przyjaźń z USA” – Amerykanie podbijają stawkę. Dotychczasowy rachunek obejmuje, przypomnijmy:

• obowiązek kupowania drogiego amerykańskiego gazu oraz uzbrojenia, którym i tak nie wolno się nam samodzielnie posługiwać,
• zrzeczenie się prawa do obrony dobrego imienia Polski, dyktowanie ustaw przez amerykańską ambasadę,
• przywileje i wyłączenie amerykańskich firm działających w Polsce spod polskiego prawa,
• rosnące koszty utrzymywania USArmy w Polsce,
• konflikt z Rosją, Iranem, Chinami.

Teraz sekretarz Pompeo dołożył jeszcze dwie pozycje:

• zaspokojenie wielomiliardowych majątkowych roszczeń żydowskich wobec Polski,
• dopisanie do listy “polsko-amerykańskich bohaterów narodowych” zbrodniarzy stalinowskich żydowskiego pochodzenia.

Koszta “przyjaźni” rosną już z dnia na dzień. A nawet nie skończyła się ta nieszczęsna, żydowska konferencja…

Upokarzają nas, bo wiedzą, że mogą

Jak mogło dojść do takiego upodlenia Polski, w dodatku nadal postępującego? Po prostu, przez lata tak zwanym “zwykłym Polakom” oszczędzano publicznych cyrków od lat wyprawianych przez amerykańskich namiestników w Rumunii, na Litwie czy w Albanii. O tym jak to wygląda – wiedzieli politycy, nawet nie najwyższego szczebla, ale choćby otarci o zarządzanie jakimś kawałkiem polskiego namiestnictwa. Wiedzieli – ale ze zrozumiałych powodów nie chwalili się szerzej co znoszą.

Teraz z jakichś powodów (stylu Trumpa, poczucia braku czasu – albo po prostu: bo czują, że mogą) Amerykanie Polaków oszczędzać przestali. Mamy poczuć na czym polega technika określana jako „Humiliation” – i jeszcze grzecznie podziękować.

Albo i nie. Nikogo to już nie obchodzi.

Niektórym nasuwa się też – faktycznie oczywiste – pytanie co jeszcze musiałoby się stać, jak wielkie musiałoby być publiczne upokorzenie Polski, by sami Polacy przejrzeli na oczy i zareagowali? Cóż, właściwie dowolne, do przebudzenia mogłoby dojść w dowolnej chwili – byleby tylko ktoś był zainteresowany i zwrócił uwagę. Tymczasem na razie to wszystko jest “polityka, na której polskie ja się nie zna“. I która nikogo nie obchodzi. Oczywiście, mówimy o normalnych. Politycznych nic nie ruszy…

[Nie ma NIC, co mogłoby Polakom otworzyć oczy. NIC. ABSOLUTNIE NIC. Oprócz nakazu z góry upowszechnionego przez telewizor – admin]

Fałszywy realizm i pseudo-romantyzm

Pod tym względem mamy zresztą do czynienia tyleż z analogią, co z paradoksem. Oto po ’56 PZPR przestała zmuszać Polaków, by ograniczyli swój panteon narodowy do Szeli i Kostki Napierskiego, za to ochoczo podłączyła się pod tradycję insurekcyjną, pchając na banknoty, tabliczki ulic i pomniki co bardziej stukniętych powstańców, byle odpowiednio narwanych i postępowych.

Oczywiście, w ten sposób komuna kopała sobie grób, w czym zorientowała się dopiero w stanie wojennym, kiedy nagle w mediach partyjnych i koalicyjnych zaroiło się od analiz o wyższości postawy… realistycznej, wyciągnięto okrągłą 120-tą rocznicę powstania styczniowego, by wspominać głównie… Wielopolskiego, a nawet odwoływano się do aktualności niektórych myśli Romana Dmowskiego!

Obecna władza jeszcze cofa się przed tak pełną woltą, jednak pierwsze sygnały Dobrej Zmiany się pojawiają. Oto Prawo i Sprawiedliwość wprawdzie nie przestaje być jedynym prawym dziedzicem tradycji powstań polskich – ale zarazem okazuje się być “najpełniejszą emanacją REALIZMU politycznego” (który, oczywiście, myli z godzeniem się na publiczne opluwanie, kopanie i okradanie).

Dowcip polega na tym, że kiedy komuna nawrócić się chciała na realizm – miała już naród wychowany na księdzu Ściegiennym, Kościuszce i innych takich, wyszło jej więc jeszcze gorzej.

Teraz rządzący znowu coś pieprzą o swym rzekomym realizmie – czemu jednak milczą następcy Wyklętych…?

Bo to jest albo – albo. Albo (jak podnoszą zwolennicy) ŻW reprezentowali nieograniczone umiłowanie wolności, suwerenności Polski i jej niezależności od obcych potęg – zatem da capo, czemu uważający się za ich następców milczą dziś, gdy Polska jawnie nie jest suwerenna i niewątpliwie zależy od potęgi zewnętrznej?

Albo rzeczony krąg wielbicieli milczy świadomie, a zatem pośrednio potwierdza, że ŻW nie chodziło bynajmniej o niepodległość Polski, tylko o jej geopolityczną PODLEGLOSC, tyle że wobec kogoś innego. Pierwsza możliwość wystawia złe świadectwo kreatorom kultu ŻW, druga -… też. Aż można by współczuć tamtym nieszczęśnikom, że podpisują się pod nich tchórze, asekuranci i hipokryci…

Proste konsekwencje

Zostawmy jednak historię. Obserwując nawet najbliższą przyszłość widać doskonale. Że to jeszcze nie koniec upokorzeń, teraz będą nas kopać mniejsi i najmniejsi. Oto znani przyjaciele Polski i Polaków – prezydent Ukrainy, Petro Poroszenko i prezydent Litwy, Dalia Grybauskaite w najbliższych tygodniach przyjadą do Lublina, wizytować LitPolUkrBrig, a przy okazji upomnieć się – pierwszy o więcej pieniędzy i upamiętnianie UPA w Polsce, druga po więcej pieniędzy (Możejki…) i dalszą osłonę polskiego lotnictwa dla swojego kraiku. W zamian Poroszenko postawi jeszcze 100 pomników Bandery, a Grybauskaitė zamknie kilka polskich szkół…

Dzieje się tak nie pomimo, ale właśnie w wyniku naszej „strategicznej przyjaźni z USA” i w efekcie „wchodzenia Polski do pierwszej ligi dyplomacji światowej”. To, że Polską pomiatają już nie tylko Amerykanie i Żydzi, ale także Ukraińcy i Litwini – to właśnie pełen (jak dotąd) koszt błędnej i tylko błędnej, szkodliwej polityki tworu znanego jako III RP. Czy komuś uda się rachunek ten zamknąć i przerwać spiralę upadku? Na razie się na to nie zanosi.

Szczęśliwie, Amerykanie mówić i działać będą dalej…

Konrad Rękas
https://konserwatyzm.pl