Odszkodowania od Niemiec za II Wojnę Światową? Tak, ale…

Poniższy artykuł rzucamy na pastwę czytelników – admin

Zgodnie z prawem moglibyśmy domagać się od Niemiec odszkodowania za zaatakowanie nas, okupację i zniszczenia wojenne jako państwo, jednakże powstałby problem zasadniczy. Chodzi o tytuł zastępczy dla zmian granicznych jakie de facto zaszły po 9 maja 1945 roku na wschodnich obszarach byłej Rzeszy Niemieckiej a zostały de iure uznane przez zjednoczone Niemcy Traktatem między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec o potwierdzeniu istniejącej między nimi granicy, podpisanym w Warszawie dnia 14 listopada 1990 r.

Byłoby bardzo prawdopodobne, że Niemcy w związku z naszym żądaniem wypłaty odszkodowań państwowych mogliby skutecznie żądać przywrócenia stanu granicy państwowej do tej z 31 grudnia 1938 roku, przy czym otwarty pozostałby status post-państwowej przestrzeni Wolnego Miasta Gdańska, gdzie prawdopodobnie istniałaby potrzeba przekazania tego terytorium pod zarząd Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Musimy pamiętać o tym, że państwo niemieckie nie miało żadnego wpływu na przekazanie przez konferujące w Poczdamie mocarstwa swoich wschodnich terenów pod administrację Polski i ZSRR. Utrata przez Polskę jej byłych wschodnich terenów oraz terenów, które do niej przynależały na mocy faktów dokonanych – nie ma z perspektywy niemieckiej żadnego znaczenia. Miałoby w kontekście 17 września, gdyby nie wydarzył się 9 maja, to znaczy – gdyby nie było upadku państwowości niemieckiej i przerwania jej ciągłości.

Po prostu wszystkie skutki tajnego protokołu o podziale terytorium II RP przeszły na zwycięzcę, a tenże uczynił tak jak uczynił. Przecież wcale nie musiał przekazywać pod polską administrację tzw. ziem odzyskanych. To się dokonało ponad głowami Niemców – nie mieli na to żadnego wpływu w 1990 roku – parlament demokratycznego, wolnego i dumnie zjednoczonego narodu niemieckiego postanowił uznać status quo w zakresie linii granicznej. Warto pamiętać, że nie nastąpiło to jednogłośnie, ale w pełni zgodnie z niemieckim prawem konstytucyjnym.

Trzeba pamiętać, że w ten sposób „zalegalizowaliśmy” Szczecin i Świnoujście, albowiem te zajęliśmy po prostu prawem silniejszego, do którego akurat Armia Czerwona nie strzelała. W Poczdamie nie było słowa o przekazaniu Polsce kontroli nad Szczecinem i Świnoujściem. Trzeba z tego pamiętać, że Niemcy nie odpowiadają za ówczesne działania J. Stalina, który dokonał takich zmian, jakie mu się wydawały za optymalne z punktu widzenia jego interesów. Jedynie niemieckiej dobrej woli wyrażonej w Traktacie zawdzięczamy – usankcjonowanie tej decyzji przywódcy ZSRR.

Jeżeli więc liczymy się z ewentualną zmianą stanu istniejącego w zakresie granicy zachodniej państwa, możemy próbować skutecznie przymusić rząd federalny do kwestii odszkodowań państwowych. Jeżeli jednak potrafimy spojrzeć na historię w duchu polsko-niemieckiego pojednania [a to jest takie? – admin], a stan obecny stosunków uważamy za wartość samą w sobie – lepiej jest milczeć w tej sprawie i przeżywać kolejne rocznice tamtych tragedii, ponieważ ilość dobra jakie otrzymaliśmy od Niemiec i Niemców po 1945 roku – jest olbrzymia i zasługuje na naszą wdzięczność w postaci „resetu relacji”.

Trzeba pamiętać, że przez ostatnie 25 lat rząd federalny skutecznie tamuje wszelkie roszczenia osób prywatnych i wszelkiego rodzaju stowarzyszeń w stosunku do mienia ruchomego i nieruchomości, jakie zostały pozostawione na wschodnich terenach Rzeszy Niemieckiej znajdujących się do podpisania Traktatu jedynie pod polską administracją – w rozumieniu prawa niemieckiego.

Niemcy, jako społeczeństwo zapłacili STRASZNĄ CENĘ za winę II Wojny Światowej. Dzisiaj społeczeństwo niemieckie to, co najmniej w 95% porządni, rozsądni, uczciwi, pracowici – wspaniali ludzie, doskonali sąsiedzi – takich, jakich zawsze chcieliśmy mieć. Jako państwo i społeczeństwo BARDZO korzystamy na bliskim sąsiedztwie z Republiką Federalną Niemiec a politycznie – nasza dzisiejsza pozycja jest budowana na fundamencie doskonałych relacji międzypaństwowych i szczególnej przychylności wobec Polski – KAŻDEGO BEZ WYJĄTKU rządu federalnego od ery Kanclerza Helmuta Kohla.

Nasze relacje dzisiaj są wartością samą w sobie, chociaż w odbiorze społecznym zwłaszcza po zachodniej stronie Odry często są niezrozumiałe i traktowane z pobłażaniem, jednakże współcześnie Niemcy w dominującej większości widzą w Polakach – sąsiadów, którym można już ufać (pomimo często dramatycznie negatywnych stereotypów). Ten stan jest dla nas bardzo korzystny, Niemcy również czerpią korzyści, ze stopniowego wzmacniania się naszego kraju.

Stan jest następujący – doznaliśmy ogromnej historycznej krzywdy, zapłaciliśmy olbrzymią cenę za niemieckie sąsiedztwo. Następnie odbudowaliśmy stosunki w oparciu o niemieckie ustępstwa terytorialne, przyjmując niemieckie wsparcie polityczne i finansowe oraz militarne. W konsekwencji zrezygnowaliśmy z zemsty, – jako Chrześcijanie pamiętamy, ale nie czujemy już nienawiści, chociaż ta krzywda dalej boli. Być może, dlatego właśnie o wiele łatwiej powinno nam przychodzić wyczulenie na niemieckie krzywdy, często także te powojenne, albowiem Polska Ludowa niestety nie zapisała się najlepiej w historii relacji naszych społeczeństw. Co prawda Niemcy nigdy oficjalnie nie przyznali, że uznanie obecnej granicy jest równoznaczne z odszkodowaniem dla państwa polskiego za napaść z 1 września 1939 roku i kilkuletnią okupację, jednakże do tego powinni dojrzeć, a to jest także w naszym interesie.

W naszych relacjach nie ma miejsca na głupie żądania, wynikające z być może słusznych prawnie, ale zabójczych politycznie pobudek. Obecnie całe to zamieszanie i stawianie pani premier Kopacz głupich pytań w obecności pani Kanclerz Federalnej Angeli Merkel – na niemieckiej ziemi to ordynarna głupota i szkodzenie sprawom państwowym. Nie może być dla takiego rozumienia spraw państwowych zrozumienia.

Niemcy to nasi przyjaciele [sic! – admin], Republika Federalna Niemiec to zaprzyjaźniony z nami kraj  [sic! – admin] – nie pozwolimy na to, żeby tak haniebnie traktować naszych przyjaciół, albowiem nic nie jest w stanie złamać polsko-niemieckiej przyjaźni, gdyż wynika ona nie z miłości – my nie musimy się kochać, wystarczy że będziemy się rozumieć, szanować traktować po partnersku no i oczywiście… Niemcy będą nas chociaż trochę wspierać (do czego się przyzwyczaili), chociaż za to ostanie zdanie na pewno autor dostanie kilka krzykliwych email-i z końcówką „de”.

Niech żyją Niemcy! Jak najdłużej! I niech będą jeszcze bogatsi! A Republika Federalna niech będzie jeszcze wspanialsza!

Autor pozdrawia swoich niemieckich przyjaciół… Wasze Euro już u nas są!

Krakauer
http://obserwatorpolityczny.pl