Jak NSA przeoczyło Krym

NSA – National Security Agency – amerykańska Agencja Bezpieczeństwa Narodowego. Wiadomo, o jaki naród chodzi.
Admin.

„Supermocarstwo kontroli” przeoczyło Krym. Stany Zjednoczone, które dzięki programom szpiegowskim NSA kontrolują światowych przywódców, nie zdołały uświadomić sobie, że Władimir Putin zrobi wszystko, aby nie stracić półwyspu.

O co potknął się amerykański wywiad? – pytanie to zadają zachodni eksperci i media. Nieuważność Waszyngtonu analizują również rosyjscy politolodzy i specjaliści w dziedzinie wywiadu.

Rada Najwyższa Krymu zatwierdziła dzisiaj Deklarację ws. niepodległości i zamiar wejścia do składu Rosji. Teraz pozostało czekać na referendum wyznaczone na 16 marca. Jeśli większość mieszkańców Krymu zagłosuje za takim rozwojem wydarzeń, niezbędne dokumenty zostaną wysłane z Symferopola do Moskwy. Zapowiada się, że formalności zostaną załatwione szybko i bez przeszkód.

O reakcji nowych kijowskich władz nie trzeba pisać wiele: znaczenie ma reakcja Stanów Zjednoczonych. Prezydent USA Barack Obama codziennie składa oświadczenia w duchu „nie dopuścimy, zadusimy sankcjami”. Zgadzają się z nim zdecydowanie nie wszyscy europejscy partnerzy. Tym bardziej, że u wielu pojawia się pytanie: co wcześniej robiło wszechmogące NSA? Stany Zjednoczone, kraj z najdoskonalszym systemem szpiegowania i monitoringu, nie wiedzą, co się dzieje w reszcie świata – pisze między innymi Michele Zurleni we włoskim czasopiśmie „Panorama”.

Autor artykułu pisze, że 27 lutego, kilka godzin po stworzeniu w Kijowie tymczasowego rządu, Władimir Putin ogłosił „niespodziewaną kontrolę” gotowości bojowej wojsk. W ćwiczenia w pobliżu zachodnich granic Rosji zaangażowano 150 tys. osób. Tego samego dnia w Waszyngtonie Republikanin Mike Rogers, przewodniczący Komisji ds. bezpieczeństwa Izby Reprezentantów, otrzymuje raport z kancelarii dyrektora NSA. Treść jest następująca: Putin blefuje.

Następnego dnia w Krymie pojawiają się nowe prorosyjskie władze, półwojskowe formacje kontrolują lotniska, otaczają ukraińskie bazy wojskowe. Putin gra na wyprzedzenie. Białemu Domowi nie pozostaje nic innego, jak tylko pospieszyć się za podejmującym zdecydowane działania przywódcą Kremla – uważa autor artykułu.

Pięć dni później Ameryka zaczęła zadawać pytania: dlaczego rząd USA został zaskoczony? Mówi się o niemrawej polityce Obamy wobec Putina, oskarża się służby wywiadowcze, kierownictwo agencji, urzędników i ekspertów. Niewielu przypomina sobie, że nie jest to pierwsza wpadka wszechmogących służb specjalnych – podkreśla dyrektor Centrum Badań Społeczno-Politycznych, Władimir Jewsiejew.
Najprawdopodobniej liczono na to, że Putin blefuje.

To, że Rosja nie jest odbierana jako równoprawny partner znacząco odbiło się na wysiłkach amerykańskich służb wywiadowczych. Wyolbrzymiając własne możliwości, polegające na środkach wywiadowczych, Stany Zjednoczone skompromitowały się. Możliwości Moskwy zostały niedocenione, a rozwój sytuacji źle zaprognozowany. Rosyjskie służby specjalne pokazały, że potrafią pracować w warunkach wojny informacyjnej i globalnego monitoringu ze strony USA.

Techniczne osiągnięcia ostatnich lat, wyposażenie służb specjalnych w najnowocześniejszy sprzęt ma też efekt uboczny. Najprawdopodobniej amerykańscy analitycy zaczęli zapominać o podstawach pracy wywiadu, całkowicie polegając na elektronice – uważa prezes konsorcjum „Inforus”, Andriej Masałowicz.

W praktyce wywiadu przez wiele lat główną przeszkodą był dostęp do pierwotnych informacji – podsłuchiwanie rozmów, przechwytywanie wiadomości elektronicznych, dostęp do baz danych, ukryte obserwacje. Kiedy pojawiły się techniczne możliwości rozwiązujące te zadania, nastąpiła euforia. Pojawiła się ogromna ilość danych i został zlekceważony drugi element – praca z dużymi bazami, czyli przetwarzanie analityczne.

Zadanie wywiadowcy polega nie tylko na przekazaniu treści rozmowy, ale również zaprezentowaniu ogólnej analizy: co się dzieje, jak może się potoczyć i jak może wpłynąć na nasze działania. Obecnie jakość pracy analitycznej w wielu kierunkach jest bardzo niska.

Władimir Putin nie omawia swojej strategii przez telefon komórkowy, nie robi tego na Facebooku ani na Twitterze – mówi były agent CIA, autor książki i artykułów o Langleyu Bob Beyer. Dawniej CIA spróbowałaby znaleźć informatora w kierownictwie aparatu wojskowego Kremla. Były to jednak inne czasy. Jest oczywiste, że w tym przypadku cyfrowy program szpiegowania jest bezużyteczny – uważa Beyer.

Zachód, rozpoczynając operację zmiany ukraińskiej władzy, nagle odkrył, że Putin ma plan w odpowiedzi. I Zachód nie ma żadnych wyobrażeń o tym, na czym polega ten plan. Jest to klęska skrzydła analitycznego: po otrzymaniu nieograniczonego dostępu do informacji, służby specjalne USA nie stały się wszechmogącymi.

http://polish.ruvr.ru