Pamięci siostry Mariny Kominek OPs – Polki-katoliczki z wyboru

Pani Tralala dziękuję za wskazanie mi, gdzie mogłem znaleźć zdjęcie s. Marii Kominek,
Strasznie mi żal, że nigdy nie poznałem Jej osobiście.
Admin

Maria Kominek OPs – wspomnienie Stanisława Krajskiego

Był początek lat dziewięćdziesiątych. Byłem wtedy prorektorem Szkoły Liderów Katolickich, która powstała przy Zgromadzeniu Zmartwychwstańców na ul. Chełmskiej w Warszawie. Pierwsze rekolekcje dla studentów tej szkoły odbyły się w diecezjalnym domu rekolekcyjnym w Wesołej (wtedy nie było jeszcze diecezji praskiej). Dyrektorem tego domu była Maria Kominek OPs.

Już w trakcie pierwszych rozmów dotyczących spraw organizacyjnych doszliśmy do wniosku, że „nadajemy na tych samych falach”. Od tego momentu nasz kontakt, aż po dzień dzisiejszy, był w zasadzie codzienny, głównie telefoniczny. Spotykaliśmy się towarzysko, czy „służbowo” raz na parę miesięcy za wyjątkiem okresów, gdy współpracowaliśmy przy jakimś konkretnym, wymagającym spotkań, dziele. Tak było np., gdy Maria Kominek OPs zaczęła prowadzić zajęcia w Szkole Liderów Katolickich. Tak było np., gdy przygotowywaliśmy razem jedne z pierwszych programów publicystycznych w telewizji TRWAM z udziałem, między innymi Filipa Adwenta i jego córek. Razem z Filipem Adwentem opowiadali o swojej miłości do Polski.

Tak było, gdy razem zaangażowaliśmy się w sprawę obrony Krzyza na Krakwoskim Przedmeiściu i razem prowadziliśmy przez rok stronę “W obronie Krzyża”, która relacjonowała dzień po dniu wydarzenia na Krakowskim Przedmieściu.

Dostępność Mszy Trydenckiej

Bardzo proszę katolików uczestniczących w forum dyskusyjnym gajówki o odpowiedź na poniższą ankietę:

Wybierz jedną odpowiedź i naciśnij [Vote].
Sprawdź częściowe wyniki ankiety naciskając [View Results].

Krytyka zakazu Mszy św. trydenckiej dla Franciszkanów Niepokalanej

Czterej naukowcy złożyli w Watykanie skargę na wydany Franciszkanom Niepokalanej zakaz odprawiania mszy w tzw. rycie trydenckim. Ich zdaniem, sankcja ta stoi w oczywistej sprzeczności z motu proprio Benedykta XVI Summorum Pontificum.

Zakaz odprawiania Mszy Św. w klasycznym rycie rzymskim nałożony przez papieża Franciszka na Franciszkanów Niepokalanej nadal wzbudza żywe reakcje.

Oto bowiem wolność odprawiania Mszy Św. w tym rycie, którą papież Benedykt XVI zapewnił każdemu mocą motu proprio „Summorum pontificum”, przestała mieć charakter powszechny, ponieważ została przez jego następcę odebrana jednemu ze zgromadzeń zakonnych, a w konsekwencji – również wiernym, którzy uczestniczyli we Mszach odprawianych przez kapłanów z tego zgromadzenia. Wielu zwolenników tradycji obawia się, że ta restrykcja, godząca w coś, co było kamieniem węgielnym pontyfikatu Benedykta XVI, wkrótce stanie się utrudnieniem bardziej ogólnej natury.

USA: Proimigracyjny aktywista zatrzymany za ściąganie pedofilskiej pornografii

Roy Naim, mieszkający na Brooklynie obywatel Izraela, został zatrzymany w ubiegłą środę. Postawiono mu zarzuty ściągania i posiadania dziecięcej pornografii.

Naim nie przyznaje się do pierwszego zarzutu, jednak w akcie oskarżenia można przeczytać, że podczas przeszukania dobrowolnie wyjawił agentom federalnym informacje o posiadanych przez siebie materiałach pedofilskich oraz o kilkuletnim procederze ściągania z internetu plików wideo o takiej treści.

Na trop proimigracyjnego aktywisty naprowadziło służby federalne aresztowanie w Luizjanie osobnika podejrzewanego o produkcję dziecięcej pornografii oraz namawianie dzieci do obnażania się i zachowań seksualnych na internetowych wideoczatach – Naim znajdował się na jego internetowej liście odbiorców.

Księgi z szamba

Przetacza się przez Polskę wzburzenie po ujawnieniu faktów prowadzonej po cichu w polskich szkołach molestacji uczniów. Nie mają zatem szczęścia molestatorzy. W starożytnych, pogańskich Atenach spotkałaby ich za to sprawiedliwość. Na gruncie prawa Solona karano śmiercią deprawatorów dzieci, jeśli wcześniej sam ich rodzic nie zdążył wymierzyć sprawiedliwości.

U nas pracownice „Pontonu” za zgodą dyrekcji szkół zamykają się z dziećmi w klasach, bez pedagogów, i pokazują im swoje „Księgi”, z szamba wzięte. Ich autor – szwedzki pisarz – przedstawia się obrazowo na swojej stronie internetowej jako superman, wyłaniający się z uśmiechem z muszli klozetowej, czyli – koniec końców – szamba, przydomowej oczyszczalni ścieków lub kanalizacji miejskiej, także łączącej wszystkie gospodarstwa domowe.

Podświadomość sprawiła tutaj autorowi figla. Możemy zatem docenić trafność takiej autocharakterystyki własnej działalności. Zamiast zapukać do drzwi, zaczekać na zaproszenie, autor przedziera się kanałami i wdziera się tą drogą do domów, przyczajony w muszli klozetowej. Całego świata tutaj nie widać, tak zresztą jak w jego „Księgach”… Zawrzało zatem w Polsce po zobaczeniu przez rodziców ich zawartości. Radują się tylko gwiazdy TV, gotowe na wszystko, za odpowiednią opłatą, włącznie z czytaniem oślizgłych „Ksiąg”.

Zaświadczenia MSW po staremu. Homospryciarze nie obejdą polskiego prawa.

„Nie jest przewidywana zmiana charakteru i wzoru zaświadczenia zmierzająca do usunięcia z jego treści danych przyszłego współmałżonka” – poinformował wydział prasowy MSW. Zmian domagały się środowiska homoseksualne.

Polscy pederaści i lesbijki żądali wyeliminowania z formularza zaświadczenia o zdolności prawnej do zawarcia małżeństwa za granicą rubryki, w której należy wpisać dane przyszłego małżonka. Na ich podstawie łatwo można wywnioskować, czy chodzi o zawarcie układu jednopłciowego.

Choć jak wynika z danych organizacji promujących pederastię problem jest marginalny, postulaty „tęczowych” znalazły swoich popleczników. W akcję, trwającą od 2011 roku na rzecz zmiany prawa, nieformalnie zaangażowały się media np. „Newsweek” publikując łzawe artykuł o dwóch lesbijkach, które chcą zawrzeć ślub we Francji. Swoje poparcie dla sprawy zadeklarowały także rzecznik praw obywatelskich Irena Lipowicz i była minister ds. równego traktowania Elżbiety Radziszewska z PO.

W latach 2007–2011 urzędy osiem razy odmówiły wydania zaświadczeń.

MSW tłumaczy, że po wykreśleniu rubryki „nie byłoby możliwe wyeliminowanie ewentualnych przeszkód do zawarcia małżeństwa”. Resort informuje, że w ramach reformy ma zamiar wprowadzić nowy dokument: zaświadczenia o stanie cywilnym.

Źródło: „Rzeczpospolita”
luk
http://www.pch24.pl

Szwajcaria: zakaz noszenia burek

Ticino jest pierwszym szwajcarskim kantonem, który zatwierdził zakaz noszenia w miejscach publicznych nakryć głowy osłaniających całą twarz. Za zakazem opowiedziało się 65 proc. mieszkańców. Inicjatywa wymaga formalnego zatwierdzenia przez parlament federalny, który musi zmienić konstytucję Ticino.

Według oficjalnych szacunków, tylko około 100 kobiet w Szwajcarii nosi burki. A jednak blisko 65 procent wyborców w kantonie włoskojęzycznym głosowało za przyjęciem zmian do ustawy.

Inicjatywa Ticino miała wyraźnie antymuzułmański charakter. Stwierdzała, że „nikt na ulicach i publicznych placach nie może nosić osłon zakrywających twarz”. W praktyce zakaz wymierzony był w kobiety noszące burki i nikaby.

Bohater ze Służewa

Przypominając niezwykłą postać bohatera Narodowych Sił Zbrojnych kpt. Jana Morawca, zawsze zastanawiam się, jak można było zabijać i wyklinać takich ludzi.

Harcerz, żołnierz, polityk. Żył w strasznych czasach i spotkał go straszny los. Za niezwykłe zasługi powinien cieszyć się odpowiednim szacunkiem i uzyskać możliwość dalszej pracy dla kraju. Ale jego pokoleniu nie było to dane – tacy bohaterowie jak on stali się żołnierzami wyklętymi, czyli nie tylko pozbawiano ich życia, ale mieli być wyklęci na zawsze.

Major Wiktor Herer, naczelnik wydziału śledczego w MBP, w śledztwie przeciw Wiesławowi Chrzanowskiemu w 1948 r. powiedział mu szczerze: „Zadaniem naszym jest nie tylko zniszczyć was fizycznie, ale my musimy zniszczyć was moralnie w oczach społeczeństwa”. I przez prawie pół wieku byli niszczeni, nie mając grobów, odzierani z godności, zohydzani na wszelkie sposoby. Dziś do nas wracają, odzyskujemy ich nie tylko w naszej historii.

Brutalna napaść policji na kibiców we Włocławku

Jak relacjonują uczestnicy całego zajścia: Około godziny 20:30 na ulicy Bojańczyka zaczęli się zbierać i uzbrajać policjanci. Po czym podjechali pod bar koło stadionu Włocłavii, wyskoczyli z aut i zaczęli pałować kogo popadnie.

Akcja Policji we Włocławku

Poszkodowani byli ciągnięci po ziemi, ubliżano im od najgorszych, byli traktowani gorzej niż terroryści. W rezultacie kilkanaście osób zostało zatrzymanych, a kolejnych kilkanaście pobitych.

Policja miała karać nawet przypadkowe osoby, uczestnicy zajścia mieli dostać do wyboru mandat, sprawę w sądzie za zakłócanie porządku albo wniosek o napaść na funkcjonariusza.

Moda na cyrografy

Nie jest istotne, czy cyrograf, czyli pakt z diabłem, jest na papierze, w telefonie komórkowym czy w komputerze. Może to być edytor tekstu, wiadomość SMS albo nawet gra komputerowa. Może to być również myśl, w której człowiek zwraca się do złego ducha z prośbą o coś. Wtedy bardziej lub mniej świadomie czyni złego panem swojego życia.

Nie będzie przesadą, jeśli powiem, że 99% osób podpisujących cyrografy cierpi w konsekwencji na opętanie. O wiele trudniej jest oszacować, jaki procent opętanych decyduje się poprosić księdza egzorcystę swojej diecezji o egzorcyzm i uwolnienie.

Dzisiaj zjawisko opętania można śmiało określić kategorią epidemii. Do opętania prowadzą różne grzechy. Najpoważniejszym jest ten przeciw pierwszemu przykazaniu Bożemu: Nie będziesz miał cudzych bogów przede Mną! Grzechem przeciw temu przykazaniu jest praktykowanie okultyzmu, satanizmu, pakt z diabłem. Wraz ze wzrastającą liczbą opętań można jednocześnie zauważyć wzrastającą liczbę zawieranych paktów.

Gwiazda – Kuroń – Macierewicz

Film Andrzeja Wajdy o Wałęsie rozwścieczył sektę „patriotyczną”, która od ładnych paru lat prawie całą swoją energię zużywa na działania mające na celu „obalenie legendy TW Bolka” i umieszczenie na tym miejscu Anny Walentynowicz i Andrzeja Gwiazdy.

Oto ten ostatni w wywiadzie dla portalu wpolityce rzecze:

„Pamiętajmy, że reżyser filmu, czyli Andrzej Wajda, swoją karierę rozpoczął od filmu „Popiół i Diament”, który pełnił rolę jednoznacznie usługową wobec reżimu komunistycznego. „Żołnierz Wyklęty” u Wajdy umiera symbolicznie na śmietniku, śmietniku historii.
Wajda kończy karierę, jak ją zaczął, czyli jako sługus starego komunistycznego systemu. A jeśli nawet ma talent, to to nie jest okoliczność łagodząca, tylko dodatkowo obciążająca. Wajda dar Boży, który dostał jako Polak, wykorzystał przeciwko Polsce. I dalej to robi”.

I dalej:

Ojciec Pio wobec rewolucji soborowej

Dużo napisano o Ojcu Pio – zdaje się ponad 600 prac – a autorzy zawsze podkreślają nadzwyczajną stronę jego życia, nie tylko szczególne charyzmaty (odczytywanie dusz, uzdrawianie, wskrzeszanie, bilokację, ekstazy, unoszącą się woń, przepowiadanie itp.), ale także straszne cierpienia, których doznawał od wczesnego dzieciństwa, prześladowania ze strony ludzi Kościoła i współbraci, oraz jego dwa wielkie dzieła: otworzenie Domu Cierpienia i założenie grup modlitewnych.

Ojca Pio bardziej przedstawia się jako “świętego” raczej do podziwiania, niż do naśladowania, przez co tracimy z naszych oczu najważniejsze lekcje, które winniśmy wynieść z jego życia, i praktyczne konsekwencje, które moglibyśmy zastosować do nas samych. Możemy więc spróbować, choć niedoskonale, przypomnieć kilka z tych lekcji, mając nadzieję, iż będziemy w stanie z nich skorzystać, i że Ojciec Pio z wysokiego nieba sam nam dopomoże, tak jak to obiecał wszystkim tym, którzy chcieliby stać się jego “dziećmi duchowymi”.

U zarania swego życia całkowicie poświęconego Bogu i duszom, znajdujemy pobożną, biedną i liczną rodzinę, w której osobiste wyrzeczenia jej członków łagodzą trudy codziennego życia. Tu też znajdują potwierdzenie słów msgr. de Segur, który powiedział, że w rodzinach, gdzie brakuje ducha poświęcenia, powołania są najbardziej ryzykowne. Ochrzczonemu dzień po urodzeniu – co było łaską, za którą będzie dziękował przez całe swoje życie – Ojcu Pio nadano imię Francesco (Franciszek), co było zapowiedzią jego franciszkańskiego powołania, które odkrył przy okazji wizyty mnicha kapucyńskiego żebrzącego o jedzenie dla klasztoru. Nawet wówczas jednak decyzja o wyborze powołania nie przyszła bez problemów: “Poczułem w sobie dwie przeciwstawne siły rozdzierające moje serce: świat pragnął mnie dla siebie, a Bóg powoływał mnie do nowego życia. Nie sposób opisać tego męczeństwa. Nawet samo wspomnienie walki, która się wówczas rozegrała, mrozi krew w moich żyłach…”.