Jedz i żyj zdrowo! Medycyna św. Hildegardy.

Uznawana jest za największą średniowieczną zielarkę, znawczynię medycyny naturalnej. Kompozytorka, poetka, wizjonerka – wspaniała i utalentowana kobieta. Mowa o św. Hildegardzie z Bingen – jednej z najbardziej niesamowitych świętych kwitnącego okresu średniowiecza.

Św. Hildegarda urodziła się w 1098 r. w zamku nieopodal Bingen. W wieku ośmiu lat została poświęcona Bogu i trafiła pod opiekę przeoryszy konwentu benedyktynek, mądrej i szlachetnej Jutty, która wprowadziła swoją podopieczną w życie zakonne oraz zadbała o jej wykształcenie. Po śmierci Jutty została jednogłośnie wybrana na przełożoną klasztoru.

Hildegarda była jedną z najbardziej wpływowych osób swojej epoki, jak również jedną z najważniejszych postaci w historii chrześcijaństwa. Wieści o jej nadprzyrodzonych zdolnościach przenikały przez klasztorne mury i niosły się po całej średniowiecznej Europie. Przyjeżdżali do niej królowie i książęta. Spotykała się z papieżami. Wszyscy pragnęli uzyskać od Hildegardy diagnozy i porady dotyczące zdrowia.

Sobieski Konopczyńskiego

„Historia ma służyć życiu, ale nie może być jego służącą”. Za te słowa prof. Władysław Konopczyński, wybitny polski historyk, zapłacił utratą uniwersyteckiej katedry.

Zaraz po zakończeniu II wojny światowej instruowano polskich historyków, iż mają służyć „życiu”, czyli manipulować historią, aby pomagać „życiu” władzy „ludowej”. Dobrze zrozumiała ona non possumus Konopczyńskiego. Wyrzucono zatem profesora na bruk, jeszcze w pełni sił umysłowych (w 1945 r. miał dopiero 62 lata), ale już w takim okresie życia, kiedy nie sposób się przekwalifikować na specjalistę np. od kopania dołów.

Profesor Konopczyński nie zechciał być służącym także przedwojennej władzy, korygującym dzieje obozu piłsudczyków dla jakichś ponoć narodowych celów. Pomimo tego był dziekanem wydziału filozoficznego UJ aż do końca wojny.

Po jej zakończeniu zorganizowano obrońcom prawdy mroki niepamięci. Żołnierzom patriotom – ukrytą mogiłę, a naukowym mistrzom polskiego ducha – pisanie do szuflady, w wełnianych rękawiczkach, przy świeczce, w rytmie kropel wody kapiących z sufitu.

Powiedz „nie” homodyktaturze

Od poniedziałku korzystając ze strony stopdyktaturze.pl można zaprotestować przeciwko próbie wprowadzenia w Polsce faktycznej homodyktatury. Powołując się na rzekome dostosowanie polskiego prawa do ustawodawstwa europejskiego, SLD i Ruch Palikota chcą dokonać zmian w tzw. ustawie antydyskryminacyjnej. Sprawą już wkrótce ma zająć się Sejm.

Centrum Wspierania Inicjatyw dla Życia i Rodziny uruchomiło stronę dzięki której można skierować swój sprzeciw wobec prób narzucenia przez lobby homoseksualne, przy wsparciu części polityków, rozwiązań prawnych uderzających we wszystkich, którzy nie chcą podporządkować się „tęczowemu” dyktatowi.

Agencje podają, że zmarł najstarszy mężczyzna na świecie. My przypominamy: najstarszy mieszka w Polsce – to weteran Bitwy Warszawskiej!

Polska Agencja Prasowa powtórzyła za AP i DPA, że w wieku 112 lat zmarł w Grand lsland w stanie Nowy Jork 112-letni Salustiano Sanchez Blazquez, o czym doniósł dziennik „Buffalo News”. Według Księgi rekordów Guinnessa, Blazquez miał być od kilku miesięcy najstarszym mężczyzną na świecie.

Urodził się 9 czerwca 1901 roku w Hiszpanii. W wieku 17 lat wyemigrował wraz ze swym starszym bratem na Kubę, gdzie pracował na plantacji trzciny cukrowej. Później wyjechał do USA.
W Stanach Zjednoczonych zarabiał na życie m.in. jako muzyk i górnik. W czerwcu tego roku, po śmierci w wieku 116 lat Japończyka Jiroemona Kimury, został uznany za najstarszego obecnie mężczyznę na świecie.

Blazquez miał dwoje dzieci, siedmioro wnuków, 15 prawnuków i pięcioro praprawnuków. Zmarł w piątek w domu opieki w Grand Island.

Według Księgi rekordów Guinnessa, najstarszą osobą na świecie jest teraz kobieta, 115-letnia Japonka Misao Okawa.

Dzieci, rodzice, ryby

Psucie edukacji dotyczy nie tylko wprowadzenia przymusu szkolnego 
dla sześciolatków, ale też bardzo wielu innych spraw. Dlatego referendum w tych kwestiach jest niezbędne – pisze publicysta.

Polska przedwojenna śmiała się z ustawy, w której znalazło się stwierdzenie, że rak jest rybą. Dziś taka metoda ustawodawcza stała się powszechna, czego przykładem może być ustawa o obowiązku szkolnym dla sześciolatków – na razie wobec sprzeciwów odroczonym. W myśl tej ustawy dzieci w tym wieku nadają się już do nauki szkolnej według programu przewidzianego dla pierwszej klasy.

Do szkoły mają iść sześcioletnie maluchy, a nawet nieco młodsze, gdyż dzieci z końca rocznika będą miały we wrześniu koło pięciu lat i dziewięciu miesięcy. A że się nie nadają? Nie szkodzi, władza wie lepiej i zadekretuje, co zechce.

Myśl zachodnia w dwudziestoleciu

Problematyka związana z myślą zachodnią, rozwijana i propagowana w okresie Polski Ludowej, dziś znajduje się w wyraźnej defensywie. Szczególnie w pracach opisujących okres dwudziestolecia międzywojennego dominuje problematyka dotycząca Kresów wschodnich, podczas gdy Ziemie Zachodnie stanowią margines zainteresowań badawczych.

Ostatnią całościową monografią poświęconą tej tematyce była fundamentalna praca Mariana Mroczki zatytułowana „Polska myśl zachodnia 1918-1939” (Poznań 1986).

Tym bardziej cieszy, że w ostatnim czasie ukazały się dwie pozycje autorstwa młodych badaczy, poświęcone w całości zagadnieniom myśli zachodniej. Pierwszą z nich jest praca Małgorzaty Mastalerz-Krystjańczuk zatytułowana „Pomorze Zachodnie w polskiej nauce, publicystyce i działalności politycznej w latach 1919-1939” wydana przez Akademię Pomorską w Słupsku.

Praca ukazuje działalność takich instytucji i organizacji jak: Uniwersytet Poznański, Instytut Bałtycki, Instytut Zachodnio-Słowiański, Związek Obrony Kresów Zachodnich i Polski Związek Zachodni.

Włoski dziennikarz opowiada o więzieniu przez “syryjskich rebeliantów”

Włoski korespondent Domenico Quirico opowiedział na łamach brytyjskiego dziennika “The Guardian”, o ponad 152 dniach niewoli u tzw. “syryjskich rebeliantów”. Określa ich mianem fanatyków i bandytów.

Dziennikarz przybył do Syrii 6 kwietnia i cztery dni później został porwany przez przeciwników rządów prezydenta Baszara al-Assada. Do zdarzenia doszło w mieście al-Kusajr na południe od Homs, gdzie dziennikarz znalazł się wraz z transportem pomocy od Wolnej Armii Syryjskiej.

Jego konwój został zatrzymany przez dwie ciężarówki zamaskowanych mężczyzn, którzy podali się za funkcjonariuszy policji, jednak po paru dniach okazało się, że są radykalnymi muzułmanami i przeciwnikami al-Assada.