Polskie lasy znów zagrożone

Dyskusja nad założeniami do zmian w ustawie o lasach z 1991 r. toczyła się w ostatnich trzech latach dość leniwie, głównie w cieniu ministerialnych gabinetów. Mało kto o niej słyszał. W prasie leśnej zaledwie sygnalizowano kolejne, bodaj siedem projektów zmian, w których pewne rozwiązania to pojawiały się, to znów znikały. Jeden wszakże zapis był tam obecny zawsze – nowe, wysokie opodatkowanie Lasów Państwowych na rzecz budżetu państwa.

Płatnicza zadyszka

Nie nadążamy z regulowaniem rachunków – zaległości płatnicze Polaków sięgnęły w ubiegłym roku prawie 40 mld złotych. Złe długi nakręcają wysoka cena kredytu, lichwiarskie pożyczki z parabanków i spekulacyjne kredyty frankowe.


Zaległości w płatnościach wzrosły w ubiegłym roku o 1,5 mld zł, osiągając kwotę 39,82 mld złotych. Liczba dłużników zalegających z terminowym regulowaniem zobowiązań wzrosła o 55 tysięcy, dochodząc na koniec roku do 2 mln 320 tys. osób – podało Biuro Informacji Gospodarczej w raporcie InfoDług. Średnie zadłużenie przypadające na jednego dłużnika wzrosło o 255 zł, do ponad 17 tys. zł, podczas gdy rok wcześniej przyrost wynosił 400 zł w skali roku.

Palikot donosicielem SB – są kwity

Akta lustracyjne Palikota zawierające zobowiązanie do zachowania kontaktów z SB w tajemnicy i opis donoszenia. Kopia zobowiązania do zachowania tajemnicy rozmów z SB znajdująca się w aktach biura lustracyjnego IPN w Lublinie.

Kompleks rewolucjonisty

Polacy są narodem rewolucjonistów. Pomimo dogłębnie katolickiej i tradycyjnej kultury są zakochani we wszystkich buntownikach i emancypatorach, byle tylko ci mieli na sztandarze wypisane hasła wolności i demokracji. Nie ważne kim jest rewolucjonista.

Może to być Nelson Mandela w RPA, neobanderowiec na Ukrainie, polakożerca na Białorusi, aktywista gejowski w Rosji, buntownik z Tybetu – to wszystko nie jest istotne. Zawsze spotka się z wielką sympatią nad Wisłą, ponieważ jest przeciwko ustanowionej władzy i hierarchicznemu oraz autorytarnemu porządkowi.

Sympatia ta ma charakter irracjonalny, ponieważ większość kontestatorów z którymi Polacy sympatyzują ma poglądy jaskrawie sprzeczne z naszymi i reprezentują interesy przeciwstawne do polskich. Cała Polska kibicowała dziewczynkom z Pussy Riot widząc w nich „antyputinowską opozycję” i nie zauważając, że zaśpiewały bluźnierczą pieśń przed ołtarzem cerkwi.

Kajetan Koźmian – protokonserwatysta epoki Królestwa Polskiego do 1830 r.

Kajetan Koźmian (1771-1856) jest chyba jedną z najbardziej pokrzywdzonych postaci literatury polskiej, a to za sprawą swojego wielkiego antagonisty – Adama Mickiewicza, który w Salonie Warszawskim spostponował go jako nudnego literata, który „opiewa tysiąc wierszy o sadzeniu grochu” (Dziady. Część III, sc. VII, w. 38), mszcząc się w ten sposób za, trzeba przyznać, równie niesprawiedliwe i zajadłe ataki starego klasyka na jego poezję.

Tymczasem, na uwagę zasługuje nie tylko – już poniekąd zrehabilitowane – dzieło poetyckie czołowego polskiego klasycysty, ale również jego służba publiczna, obejmująca kilka epok, na którą w interesującym tu nas Królestwie Polskim do 1830 roku składają się funkcje: referendarza w Wydziale Oświecenia (od 1815), nadzwyczajnego radcy stanu (od 1818), dyrektora administracji krajowej w ministerstwie spraw wewnętrznych (od 1821) i wreszcie senatora-kasztelana (od 1829), a także jego refleksja polityczna, która wprawdzie nie znalazła ujścia w żadnym większym traktacie, a jedynie w kilku drobniejszych rozprawkach, lecz implicite zawarta została również w twórczości literackiej oraz w pisanych u schyłku życia, trzytomowych Pamiętnikach.

Jedyny sposób na wampiry

Media wciąż wałkują „sprawę Trynkiewicza”, dociekając „czyją winą” jest to, że po odbyciu kary wyjdzie na wolność. Tworzone są karkołomne konstrukcje prawne, politycy znowu mają okazję poprzerzucać się odpowiedzialną. A przecież – czego normalnym ludziom tłumaczyć chyba nie trzeba – sprawa jest banalnie prosta. Mordercy, zwyrodnialcy, gwałciciele, wszystkie te „wampiry”, „szatany” itd. wyjdą na wolność – bo w odpowiednim momencie nie wykonano na nich kary śmierci.

Najpierw rys historyczny. Inaczej, niż dziś piszą red. Michalkiewicz i JKM, akurat doskonale pamiętam końcówkę lat 80-tych, kiedy to zaprzestano wykonywania KS na podstawie tzw. moratorium. Nie „nie wiadomo przez kogo wydanego”, tylko prezentowanego wtedy, jako wewnętrzne ustalenie środowiska sędziowskiego. Pod narastającą już wówczas presją prawoczłowieczą udało się przeprowadzić operacją analogiczną z tym, że np. sędziowie umawiają się, że wtorki uniewinniają złodziei samochodów, a w piątki kłusowników.

Norweski Państwowy Fundusz Emerytalny – czyli efekt mądrego gospodarowania zyskami z wydobywania ropy i gazu

Na koncie Norweskiego Państwowego Funduszu Emerytalnego znajduje się obecnie około 830 mld USD, co oznacza równowartość 2 bilionów 490 miliardów złotych.

Czy Polska może liczyć na założenie podobnego funduszu? Tak, pod warunkiem, że rząd Tuska wyjdzie z łupkowego paraliżu, w którym znajduje się od co najmniej 3 lat.

Wolne tematy (02 – 2014)

W tym miejscu powinniśmy wpisywać komentarze, jakie nie mają związku z innymi artykułami.

Poprzednie „Wolne tematy”:
https://marucha.wordpress.com/2014/01/09/wolne-tematy-01-2014/

Ciąg dalszy:
https://marucha.wordpress.com/2014/01/19/wolne-tematy-03-2014/

Gajowy Marucha