Sprzeciwił się symbolice ludobójców – sąd orzekł go winnym mowy nienawiści!

Wrocławski sąd drugiej instancji wydał wyrok w sprawie Krzysztofa Madeja (zgodził się na publikację pełnego imienia i nazwiska). Sprawę warunkowo umorzono na rok próby, zasądzono 500 zł na rzecz funduszu pokrzywdzonych i 100 zł kosztów – poinformował portal wDolnymŚląsku.com.

W listopadzie ub.r. Krzysztof Madej w szkole, w której z okazji dnia ukraińskiego wywieszono tryzub – kojarzony w Polsce przede wszystkim z Rzezią Wołyńską i zbrodniczą działalnością Stepana Bandery, sprzeciwił się działaniu grona pedagogicznego, które dopuściło do namalowania jego dziecku wbrew jego woli na twarzy ukraińskiej flagi [!!! – admin]. Ponadto zerwał plakaty, na których dostrzegł banderowską symbolikę.

Wolne tematy (34 – 2018)

Prezydent USA, Donald Trump, jest poważnym kandydatem do Pokojowej Nagrody Nobla. Nie rozumiemy, dlaczego pominięto Madeleine Albright…

Poprzednie: https://marucha.wordpress.com/2018/05/03/wolne-tematy-33-2018/
Następne: https://marucha.wordpress.com/2018/05/10/wolne-tematy-35-2018/ ‎

Gajowy Marucha

Każdy metr płatnej autostrady Katowice – Kraków w ciągu 5 lat dał jej koncesariuszowi 9,5 tys. zł zysku. Tych metrów jest 60 000!

Na płatnych odcinkach autostrad można w Polsce nieźle zarobić [Kto może, ten może, a goje niech się odp***dolą – admin]. Najlepszym tego przykładem jest spółka Stalexport Autostrady SA, która posiada koncesję na zarządzanie 60-kilometrowym odcinkiem autostrady A4 między Katowicami a Krakowem.

Dzięki ustaleniu bardzo wysokich stawek za przejazd tym krótkim fragmentem drogi (samochody osobowe – 20 zł, samochody ciężarowe – 60 zł) ta prywatna spółka notuje gigantyczne zyski. W ciągu 5 lat wyniosły one netto 573 mln zł, a to oznacza, że każdy jeden metr tej autostrady przyniósł na czysto ponad 9 500 zł zysku.

Czy Józef Cyrankiewicz popełnił nikczemne czyny w Auschwitz?

W numerze 15-16 (8-15.04.2018) „Myśli Polskiej” ukazał się artykuł Magdaleny Ziętek-Wielomskiej pt. „Mieczysław F. Rakowski: polityczny emisariusz pomiędzy Warszawą a Berlinem”, dotyczący roli Mieczysława F. Rakowskiego i Józefa Cyrankiewicza w wynegocjowaniu układu Cyrankiewicz-Brandt, czyli układu o podstawach normalizacji stosunków pomiędzy PRL i RFN z 7 grudnia 1970 roku.

Artykuł ten zawiera wiele zdumiewających tez, z których najbardziej absurdalnymi są enuncjacje dotyczące obozowej przeszłości Józefa Cyrankiewicza w KL Auschwitz.