Jak Unia płaciła Niemcom za likwidację polskich cukrowni. Ta akcja nie miała precedensu w skali świata!

Jeszcze w 2001 roku na terytorium Polski funkcjonowało 76 cukrowni. W wyniku procesów prywatyzacyjnych większość z nich (49) została przejęta przez zagraniczne – głównie niemieckie – koncerny.

W 2006 roku Unia stwierdziła, że w Europie produkuje się za dużo cukru i zaproponowała właścicielom cukrowni milionowe rekompensaty za ich zamykanie wraz z całkowitym demontażem. Efekt był taki, że w 2013 roku liczba cukrowni w Polsce spadła do 18. Co ciekawe – w tym samym 2013 roku Unia podjęła decyzję o zniesieniu limitów na produkcję cukru. Zgadnijcie kto był wygranym?

Wolne tematy (35 – 2018)

Przyjaciel Polski, amerykański prezydent Trump, nasrał Polakom w twarz. Trzeba będzie jeszcze głębiej wejść mu w dupę i jeszcze bardziej szczekać na Putina.

Poprzednie: https://marucha.wordpress.com/2018/05/06/wolne-tematy-34-2018/
Następne: https://marucha.wordpress.com/2018/05/14/wolne-tematy-36-2018/ ‎

Gajowy Marucha

Honor niejedno ma imię

Człowiek chciałby odpocząć od Ameryki, zająć się czymś bardziej pożytecznym, ale nie sposób. Tematy same wchodzą na klawiaturę. Oto okazało się, że za ocean zamierza ruszyć Tomasz Sakiewicz, redaktor naczelny konglomeratu pism i portali neo-sanacyjnych, który na kanwie zapowiedzi demontażu pomnika katyńskiego w Jersey City ogłosił na Twitterze, że przy pomocy klubów „Gazety Polskiej” wznieci w największych miastach USA „Krucjatę Smoleńską”, której celem będzie, jak zapowiada – domaganie się szacunku dla Polski.

Wpis jak szybko się pojawił, tak szybko zniknął, niemniej przypadkowi temu warto się przyjrzeć.

Ustawa 447 – triumf rasizmu

Wszystkie aspekty ustawy 447 Kongresu USA mają charakter negatywny. To rażąco zła ustawa pod każdym względem – nie tylko prawnym, moralnym i politycznym, ale również cywilizacyjnym. Jej determinantą jest teza o nierówności ofiar niemieckiego nazizmu i II wojny światowej zarówno w sferze prawa i sprawiedliwości, jak i prawdy oraz moralności – czynników kształtujących nie tylko politykę oraz relacje społeczne, ale również kulturę i cywilizację.

Ustawa mówi o zadośćuczynieniu finansowym jedynie dla ofiar holokaustu – również w sytuacji, gdy nie pozostawiły one spadkobierców – a więc o mieniu bezspadkowym.