Mark Kirby OSB: Narodowa apostazja Irlandii

Preambuła Konstytucji Irlandii

W imię Trójcy Przenajświętszej, od Której pochodzi wszelka władza, i do Której muszą być skierowane – jako cel ostateczny – wszelkie ludzkie uczynki i działania państwowe,

My, lud Éire, pokornie uznając wszelkie nasze obowiązki wobec naszego Świętego Pana, Jezusa Chrystusa, Który wspomagał naszych ojców przez wieki próby, z wdzięcznością pamiętając ich heroiczną i nieustanną walkę o odzyskanie przez nasz Naród należnej mu niepodległości, oraz dążąc do działań na rzecz dobra wspólnego, poprzez stosowanie w praktyce Roztropności, Sprawiedliwości i Miłosierdzia, w taki sposób, aby zapewnić godność i wolność jednostce, wprowadzić zasady porządku społecznego, przywrócić jedność naszego kraju i dojść do zgody z innymi narodami, niniejszym uchwalamy, ogłaszamy i nadajemy sobie tę Konstytucję.

Jeżeli jesteś Rosjanką i mieszkasz w Polsce bądź spokojna – zostaniesz deportowana!

Jeżeli jesteś Rosjanką i mieszkasz w Polsce, bądź spokojna – zostaniesz deportowana! To jak się okazuje nowe hobby naszych władz! Polowanie na Rosjanki, które w jakiś sposób, najczęściej prywatny związały swoje życia z obywatelami polskimi. Dzisiaj jak się okazuje bycie Rosjanką w Polsce jest z gruntu podejrzane.

Sytuacja w której mamy do czynienia z deportowaniem co tydzień kolejnej osoby lub grupy osób, wskazuje na szerszą, zaplanowaną akcję motywowaną być może nie rusofobią, albowiem co ciekawe wyrzucane są głównie kobiety, a nie mężczyźni. Tylko jakimś niezrozumiałym trendem, mającym prawdopodobnie swoje źródła w polityce wewnętrznej.

Dr Marta Cywińska: Przeczucia Dmowskiego

Sięgam po raz kolejny po przemówienia, artykuły i rozprawy Romana Dmowskiego z lat 1925-1934 w wydaniu z epoki. Wśród nich tekst zatytułowany tak, że „polityczny dreszcz” przeszywa na wskroś, a mianowicie: „Gdybym był wrogiem Polski…” .

A tak oto się zaczyna ( tu z zachowaniem oryginalnej pisowni – przyp. M.C.):

Cichnący brzęk sakiewki

„Słowicze dźwięki w mężczyzny głosie, a w sercu lisie zamiary” – przestrzegał Adam Mickiewicz w balladzie o Świteziance. Ale to groch o ścianę, bo tenże sam Adam Mickiewicz, tylko w innej balladzie, pod tytułem „Pani Twardowska” zauważa, że kiedy Twardowski „na patrona z trybunału, co milczkiem wypróżniał rondel, zadzwonił kieską pomału. Z patrona robi się kondel”.

I słuszna jego, to znaczy – Twardowskiego racja – bo podobna motywacja towarzyszyła zwolennikom Anschlussu Polski do Unii Europejskiej podczas referendum akcesyjnego w czerwcu 2003 roku. Słyszeliśmy, że „musimy” zgodzić się na przyłączenie do Unii, co jak nie – to „Białoruś” – cokolwiek by to miało znaczyć, albo nawet „Władywostok”.

Polski pat

Wydarzenia w Polsce i na świecie biegną jak w szybko obracającym się kalejdoskopie. Mienią się różnymi barwami, zaskakują. Mocarstwom dają pole do rozmaitych zachowań, często idącym pod prąd deterministycznej wizji stosunków międzynarodowych, państwom wielkości Polski zaś, możliwość korekty swojej polityki i umiejętnego dostosowania do dynamicznej sytuacji.

Niestety, władze Polski, jak sparaliżowane, tkwiące mentalnie w układzie amerykańsko-atlantyckim, nie są w stanie nic zmienić. [Bo nie chcą, jako że są agentami anglosyjonizmu – admin]