Kadafi w Nigrze? – marz dalej!

Gaddafi in Niger? – Keep dreaming!
http://libyasos.blogspot.com/2011/09/gaddafi-in-niger-keep-dreaming.html
6.09.2011, tłumaczenie Ola Gordon

Czasami interesujące jest słuchanie wiadomości i filtrowanie śmieci z mediów karmionych tym, co zwie się „oceną ekspertów”. Na przykład – weźmy najnowszą libijską sensację: konwój 200-250 opancerzonych pojazdów, przekroczył granicę libijską i przybył do Nigru.
Zatrzymajmy się na tym.

Przypomnijmy sobie te ‘radosne’ raporty, że w ostatnich 6 miesiącach NATO zniszczyło 60% potencjału militarnego Libii (Kadafiego), a nawet 90% wg najnowszych doniesień. Rozumiem afrykańską rzeczywistość, potencjał militarny to głównie system obrony powietrznej, magazyny i broń.

Pogłoski, że został zniszczony powietrzny naziemny system obrony, wielokrotnie okazywały się przesadzone. Dosłownie przedwczoraj dwa zwykłe śmigłowce NATO poczuły to na własnej skórze. Opowieść o magazynach broni jest jeszcze ciekawsza. NATO wielokrotnie je bombardowało, powstańcy z al-Kaidy kradli stamtąd, i to tak skutecznie, że broń ta rozprzestrzeniła się po całej Afryce Północnej, a nawet na Bliskim Wschodzie.

I po zamachu, i po grabieży magazynów, Kadafiemu jeszcze udało się uzbroić całą populację. Choć uzbroił ludność, faktem jest, że Francja również zrzucała broń dla powstańców z samolotów. Własna armia Jamahiriya jest nadal zdolna odpalać z każdej broni. Jakiś rodzaj zapasów bez dna. W każdym razie, broń i – co najważniejsze – amunicja, są wciąż w dużych ilościach.

I cóż, okazało się, że pojazdy opancerzone były nie tylko słodką przekąską, jak mówi raport NATO. Jeśli po upływie 6 miesięcy bombardowania konwój 200-250 jednostek (co jest, jeśli nie wszystkim, to esencją tego, co pierwotnie powiedziano) jest w stanie przekroczyć granicę z Nigrem, to staje się jasne, że to, co zniszczono podczas ponad 20.000 lotów bojowych nie było celami wojskowymi, ale cywilnymi. Nawiasem mówiąc, wiele ze „zniszczonych” celów wojskowych było w rzeczywistości nadmuchanymi czołgami.

Teraz kilka słów na temat tego, co mogło być w tym konwoju. Z pewnością nie jest to eskorta Kadafiego, bez względu na medialne kłamstwa zachodu. Zwłaszcza po tak licznych kłamstwach o Khamisie, który znowu okazał się być żywszy, niż wszyscy żywi. Tak, Kadafi może chwilowo przenieść się do Nigru czy Czadu. I nie ma w tym nic dziwnego czy kryminalnego, gdyby miało to miejsce. Jest dużo wygodniej, cokolwiek można by pomyśleć, zorganizować wojnę partyzancką, bez ciągłego strachu przed bombardowaniami. Ale to byłoby strategicznie złe. Kadafi też to rozumie.

Zgadzam się z El murid, że najprawdopodobniej mówimy tu o transporcie rezerw libijskiego złota do jakiegoś spokojnego miejsca. W końcu 144 tony złota to nie jakiś wygodny ładunek do transportu przez kraj w warunkach ciągłych walk. Próbowałem od dawna śledzić los libijskiego złota w wiadomościach. Czekałem na to, że znaleziono je w Trypolisie w Banku Centralnym, czy na terenie rezydencji.

Ale, dzięki Bogu, tak się nie stało. Skoro nie zdobyto całego złota, to całe zachodnie oszustwo o Libii jest wielką klęską. Przejęte „papierowe” miliardy są nieistotne. One są dobre tylko na wypłaty dla najemników i nic więcej.

Ale złoto – to poważna sprawa. Nadal myślę, że ich głównym celem jest polowanie na Kadafiego. I jeśli to złoto zabrano wczoraj do Nigru, szanse na triumfalny powrót Kadafiego do Trypolisu są nawet większe.

Na zagrożeniu też można robić pieniądz

Szwedzcy Żydzi zagrożeni? Rząd obiecuje pieniądze.

Szwedzki rząd obiecał przeznaczyć pieniądze na podniesienie bezpieczeństwa synagog w Szwecji. Decyzja ta jest wynikiem zarzutów społeczności żydowskiej, według której rząd nie zapewnia jej dostatecznej ochrony. Jak oświadczył minister integracji, Erik Ullenhag, na ten cel przeznaczone zostanie 4 miliony koron (622 000 dolarów amerykańskich). Minister powiedział, że antysemickie uwagi i złe traktowanie mniejszości bazujące na rasistowskich przekonaniach nie mogą być akceptowane w demokratycznym państwie.

Szwecja, podobnie jak inne kraje co jakiś czas jest krytykowana przez organizacje żydowskie za to, że „nie robi wystarczająco dużo, by przeciwdziałać antysemityzmowi”. Wiąże się to z przekazywaniem na jego zwalczanie znacznych sum pieniędzy. W grudniu 2010 roku Centrum Wiesenthala ostrzegało mieszkających w Szwecji Żydów, by unikali podróży na południe kraju. Dyrektor Centrum Stosunków Międzynarodowych dr Shimon Samuels powiedział, że ostrzeżenia takie są wydawane ze względu na słowne zaczepki wobec Żydów i „przypadki molestowania”.

Licząca, według oficjalnych statystyk, 20 tysięcy osób społeczność żydowska w Szwecji co jakiś czas zgłasza obawy związane z bezpieczeństwem swoich członków. Do skarg żydowskich organizacji przyłączyła się Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, która nakazała Szwecji „robić więcej w walce z antysemityzmem”.

Jak wyjaśnił minister Ullenhag, pieniądze będą przeznaczone na zwiększenie policyjnych patroli w okolicach synagog, nie wyklucza również, że szwedzki rząd sfinansuje monitoring żydowskich miejsc kultu, jeśli zażyczą sobie tego sami zainteresowani.

http://autonom.pl

Gajowy zwłaszcza bardzo się lituje nad prześladowanymi w Szwecji multimilionerami pochodzenia żydowskiego, ale od dawna przekonwertowanymi na Kościół Szwedzki – bankierami, przemysłowcami, magnatami medialnymi, politykami, gwiazdami mediów itd.

Historia dziennikarza, który słusznie wyleciał z pracy

Jest to historia dziennikarza, który zwariował. Larry Derfner tak wszystkich zaskoczył, taki numer wywinął, że jego macierzysta redakcja – słynny izraelski dziennik Jerusalem Post– była zmuszona wywalić go na zbity pysk w trybie natychmiastowym. Mężczyzna, jeszcze do niedawna zupełnie normalny, może wkrótce wylądować w więzieniu, czego w skargach, które zalały Ministerstwo Sprawiedliwości domaga się słusznie oburzone społeczeństwo.

Upadek

Larry Derfner to w Izraelu szeroko znany komentator polityczny, autor artykułów redakcyjnych Jerusalem Post i bloga Israel Reconsidered, którego tytuł wydaje się dziś złowieszczy. Jeśli coś wyraźnie zapowiadało skandal, to może sposób w jaki Derfner określał samego siebie: jako „lewicowego syjonistę”. Syjonistę ok, ale lewicowego? Ten oksymoron powinien był wzbudzić czujność zdrowej części społeczeństwa, ale Derfner dobrze się kamuflował – pisał do prawicowej gazety i zazwyczaj to, co wszyscy. Kiedy np. parę miesięcy temu jacyś Palestyńczycy zaatakowali kolonistów żydowskich, którzy pokojowo osiedlili się na ich ziemi, słusznie i odważnie przekonywał, że Palestyńczycy, jako naród są „dzicy”. Każdy normalny człowiek musi się z tym zgodzić.

Nikt właściwie nie wie co się nagle stało z Derfnerem, ale dał taki popis bezczelnej arogancji i bezdennej głupoty, że nie jest jasne czy nawet połączone siły policji i psychiatrów dadzą radę to wyjaśnić. Niestety, by zilustrować skalę skandalu, trzeba zacytować jego tezy. Co wrażliwsi powinni pominąć zdania w cudzysłowach.

Zdrada

Otóż proszę sobie wyobrazić, że w zeszłym tygodniu Derfner napisał nagle na swoim blogu tekst, z którego wynika, że przeszedł na stronę terrorystów. Dosłownie to brzmiało tak: „Palestyńczycy mają prawo stawiać opór okupantom, stosować przemoc przeciw Izraelczykom i nawet ich zabijać.” Mało tego, twierdził, że wielka część izraelskich Żydów zgadza się z nim, ale milczy, bo boi się oskarżeń o zdradę. Według niego od kiedy premierem został Netaniahu Izrael nie objawia najmniejszej woli zakończenia okupacji. „A jednak czas przerwać tę ciszę, nawet kosztem sprowokowania izraelskiej opinii publicznej, gdyż powstrzymywanie się od szczerości, szczególnie teraz, mimowolnie utrwala status quo”.

Derfner brnął. Utrzymywał, że „wszyscy wiedzą”, że „Palestyńczycy, jak wszystkie narody żyjące pod wrogą dominacją mają prawo się bronić, a ich terroryzm, szczególnie wobec rządu, który odmawia wszelkiego kompromisu, jest usprawiedliwiony. (…) Postawa Izraela zmusza ich do terroryzmu”.

To nie wszystko. Na Facebooku napisał jednocześnie, że niedawny terrorystyczny atak palestyński na żołnierzy izraelskich pod Eilatem nastąpił „z uzasadnionych powodów” i że to rząd izraelski odpowiada za ofiary. Publicznie zastanawiał się „co mają robić Palestyńczycy, kiedy pokojowe środki nie wpływają na zakończenie okupacji?”. W słusznej opinii tysięcy abonentów Jerusalem Post, którzy następnego dnia po publikacji blogu zrezygnowali z prenumeraty, to było jawne wzywanie do terroryzmu i zdrada sprawy narodowej, na co jest kodeks karny. Derfner narobił sobie ciężkich kłopotów.

Różnica

U nas taka sprawa przebiega dużo spokojniej, jest sporo różnic. Po głośnej, krytycznej wobec Izraela wypowiedzi prof. Zygmunta Baumana w Polityce, ambasador Izraela w Warszawie Zvi Rav-Ner odpowiedział w budzącym współczucie tekście, że jego kraj jest niewinny, ma rację i pragnie tylko pokoju. W Izraelu reakcja też była polityczna. Wczoraj Jerusalem Post dał dużymi literami: „Cała Ziemia Izraela należy do nas” – deklarację przewodniczącego Knessetu Reuvena Rivlina, przebywającego na terytoriach okupowanych. Trzeba powiedzieć, że w Izraelu ludzie potrafią być szczerzy. Mrzonki Derfnera, jakoby było inaczej, miały w sobie coś wręcz antysemickiego. Dlatego słusznie wyleciał z pracy.

Jerzy Szygiel
http://szygiel.salon24.pl/

Najnowsze oswiadczenie Stowarzyszenia Unum Principium

Zbliżające się wybory parlamentarne będą miały charakter referendum

Polska roku 2011 to kraj bankrutujący gospodarczo i politycznie, odbierający obywatelom nadzieję na lepsze życie, zawłaszczony przez zdegenerowaną klasę polityczną i szemranych milionerów, lekceważony na arenie międzynarodowej i bardziej przypominający marionetkowe państwo sezonowe niż to o ponad tysiącletniej historii.

Zbliżające się wybory parlamentarne będą miały charakter referendum, w którym udział oznaczać będzie akceptację haniebnego, niereformowalnego układu polityczno-biznesowego odpowiedzialnego za katastrofalny stan państwa. Nieuczestniczenie w wyborach to z kolei konieczny akt świadomej niezgody na dzisiejszą rzeczywistość, na bezkarność koterii odpowiedzialnych za postępujące ubóstwo Polaków.

Apelujemy do wszystkich środowisk społeczno-politycznych kierujących się dobrem Polski i Polaków o aktywne wsparcie idei bojkotu zbliżających się wyborów parlamentarnych. Niech niska frekwencja wyborcza stanie się zaczynem niczym nieskrępowanej ogólnonarodowej debaty nad reformą państwa we wszystkich jego obszarach. Tylko dzięki masowej nieobecności Polaków przy urnach będziemy mogli wspólnie skutecznie zażądać należnego nam dostępu do mediów publicznych.

Niech żyje Polska!

Zarząd i Członkowie Stowarzyszenia Unum Principium
Warszawa, 5 września 2011 r.

*                         *                           *

Kolejny Apel Stowarzyszenia Unum Principium –  jak zwykle prosty i niezwykle prawdziwy. Reakcje na niego jednak powodują, ze trzeba do niego dodać parę słów wyjaśnienia.

Znakomita bowiem większość Czytelników nie za bardzo radzi sobie ze zrozumieniem pewnych pojęć, które cechuje jedna wspólna cecha jaką jest głosowanie.

Agencja „Regnum” – Wilno skapitulowało przed Tuskiem

Podczas mitingu przed siedzibą prezydenta Litwy, jaki Polacy zorganizowali w Wilnie w celu obrony swojego szkolnictwa – wzięli udział także przedstawiciele mniejszości rosyjskiej. Obok transparentów w języku polskim i litewskim – często pojawiały się też w rosyjskim.

Na zdjęciu: Rosjanie popierający Polaków w walce o szkołę.

„Asymilacji nie”, „Kłajpeda solidarna” czy „Popieramy strajk młodzieży” – to niektóre napisy w języku rosyjskim. Mimo to rosyjska agencja „Regnum”, zajmująca się problemami Europy Wschodniej i Środkowej – wyraziła niezadowolenie z faktu zbyt słabej – jej zdaniem – aktywności Rosjan w tym proteście. Uznała też, że państwo rosyjskie wykazało zbytnią bierność w porównaniu z energicznymi działaniami polskich władz. „Regnum” pisze nawet, że nastąpiła „kapitulacja Vilniusa” przed Donaldem Tuskiem. Jeszcze dzień wcześniej pisano na Litwie, że przyjazd premiera Polski do Wilna to jawna ingerencja w sprawy wewnętrzne Litwy i przekroczenie wszelkich dopuszczalnych granic. Dzień później premier Litwy godzi się na wspólną grupę roboczą, w skład której wejdą eksperci polscy.

Na tle bardzo aktywnych środowisk polskich, którym udało się zmobilizować setki demonstrantów – aktywność Rosjan i Białorusinów „Regnum” uznaje za zbyt pasywną. De facto to Polacy wzięli na siebie obronę praw wszystkich mniejszości na Litwie – konkluduje „Regnum”. W rozmowie z agencją prezes Stowarzyszenia Szkół Rosyjskich Ella Kanajte tłumaczy: „My nie mamy silnego poparcia w osobie członków Europarlamentu, posłów do parlamentu, czy władz samorządowych rejonu wileńskiego i solecznikowskiego, gdzie  Akcja Wyborcza Polaków na Litwie ma absolutną większość”. „Regnum” zauważa, że Polacy na Litwie są znakomicie zorganizowani i skuteczni, podczas gdy rosyjscy dyrektorzy szkół i nauczyciele przyznają się do tego, że obawiają się represji administracyjnych ze strony władz litewskich.

http://mercurius.myslpolska.pl

Nie dla satanisty w TVP 2

Poniżej prezentujemy apel ks. bpa Wiesława Meringa przeciwko planowanemu  udziałowi jawnego satanisty Adama Darskiego w programie publicznej telewizji „The Voice of Poland”:

Bracia i Siostry!

Adam "Nergal" Darski, znany dawniej jako Holocausto. Na tego "artystę" płacą podatnicy.

Oniemiałem ze zdumienia: publiczna telewizja, utrzymywana z pieniędzy podatników, mająca respektować to, co się nazywa wartościami uniwersalnymi, a więc: prawdę, dobro, sprawiedliwość; która powinna służyć wszechstronnemu rozwojowi człowieka, budowaniu społecznego pokoju, obiektywizmowi i ładowi moralnemu – planuje udział „Nergala” (Adama Darskiego) – nie kryjącego swojego zaangażowania w satanizm i pogardy dla chrześcijaństwa – w programie „The Voice of Poland” od jesienie 2011 roku, w Programie Drugim Telewizji Polskiej! Bluźnierca, satanista, miłośnik wcielonego zła dostanie do dyspozycji ekran publicznej telewizji, by łatwiej mógł głosić swoje trucicielskie nauki.

Non possumus! – powiedzieli kiedyś Polscy Biskupi Cezarowi moszczącemu sobie gniazdo na ołtarzu. Nie wolno udawać, że nic się nie stało, nawet jeśli okrzyczą nas wstecznikami, nietolerancyjnymi katolikami, czy jakimiś tam „beretami”! Nie! Jako obywatele mamy prawo ujawniać i głosić swoje zdanie. Moich Diecezjan proszę o odwagę w obronie Bożych Praw; błagam i żarliwie zachęcam Młodzież i Dorosłych do: