Chrzest jest to Sakrament, w którym człowiek przez polanie wodą i słowa kapłana otrzymuje wraz z łaską uświęcającą odpuszczenie grzechu pierworodnego oraz wszystkich grzechów przed Chrztem popełnionych. Chrzest jest źródłem i początkiem życia nadprzyrodzonego, dzięki któremu człowiek staje się dzieckiem Bożym i członkiem Kościoła Chrystusowego.
Znakiem widzialnym Chrztu św. jest polanie głowy wodą oraz słowa; Ja ciebie chrzczę w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.
Ten Sakrament jest bezwarunkowo do zbawienia potrzebny, gdyż Zbawiciel wyraźnie powiedział do Nikodema: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (Jan 3, 5). „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony” (Mk 16, 16).
Skutki Chrztu św.
Chrzest święty:
- gładzi wszystkie grzechy, a więc tak grzech pierworodny, jak i wszystkie grzechy uczynkowe przed Chrztem popełnione. „Niech każdy z was będzie ochrzczony dla odpuszczenia grzechów” – czytamy w „Dziejach Apostolskich”;
- odpuszcza wszystkie kary wieczne i doczesne, gdyż jak powiada św. Paweł: „Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie, nie ma już potępienia” (Rzym. 8, 1);
- udziela łaski uświęcającej, a wraz z nią Duch Święty obdarza duszę nadnaturalnymi cnotami: wiarą, nadzieją i miłością;
- wyciska na duszy znamię niezatarte, skutkiem czego raz tylko w życiu można go przyjąć. Przez Chrzest stajemy się „dziećmi, dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa” (Rzym. 8, 17).
Oprócz Chrztu przez polanie wodą, istnieje jeszcze chrzest krwi i pragnienia. Chrzest pragnienia jest to szczera z doskonałą skruchą połączona chęć przyjęcia Sakramentu Chrztu lub przynajmniej spełnienia tego, co Pan Bóg postanowił jako konieczne do zbawienia. Chrzest krwi lub pragnienia, usprawiedliwia człowieka i otwiera przed nim podwoje wiecznej szczęśliwości wówczas, kiedy zachodzi bezwzględna niemożliwość przyjęcia Chrztu sakramentalnego.
Chrzest krwi miał miejsce w pierwszych wiekach chrześcijaństwa.
(Za http://www.traditia.fora.pl)
Według Katechizmu Kościoła Katolickiego:
KKK 1257 (…) Bóg związał zbawienie z sakramentem chrztu, ale sam nie jest związany swoimi sakramentami.
KKK 1258 Kościół zawsze zachowywał głębokie przekonanie, że ci, którzy ponoszą śmierć za wiarę, nie otrzymawszy chrztu, zostają ochrzczeni przez swoją śmierć dla Chrystusa i z Chrystusem. Chrzest krwi, podobnie jak chrzest pragnienia, przynosi owoce chrztu, nie będąc sakramentem.
Według bardzo szanowanego katechizmu kard. Gaspariego
360. Czy Chrzest z wody można czymś zastąpić?
Chrzest z wody można zastąpić męczeństwem i takim aktem miłości ku Bogu, który zawiera koniecznie i doskonały żal za grzechy i pragnienie Chrztu z wody; ale charakter wyciska tylko Chrzest z wody, i on też tylko daje zdolność przyjmowania innych Sakramentów.
361. Na czym polega męczeństwo, którym można zastąpić Chrzest?
Męczeństwo, którym można zastąpić Chrzest, polega na śmierci zadanej niesprawiedliwie i przez człowieka przyjętej dla Chrystusa, na świadectwo wiary lub cnoty chrześcijańskiej.
* * *
Jako komentarz warto zacytować List Świętego Oficjum do abp. Bostonu (1949)
Nie należy myśleć, że wystarczy jakiekolwiek pragnienie wstąpienia do Kościoła, aby człowiek się zbawił. Jest bowiem konieczne, aby pragnienie kierujące konkretnego człowieka ku Kościołowi było ożywione doskonałą miłością. Pragnienie ukryte nie może być skuteczne, chyba że człowiek posiadałby wiarę nadprzyrodzoną: „Albowiem przystępujący do Boga powinien wierzyć, że jest i że nagradza tych, co go szukają” [Hbr 11,6].
Także sprawa Świętych Młodzianków – krwią ochrzczonych – jest godna uwagi:
Kult Młodzianków datuje się już od II w. W jednej z homilii wspomniał o nich św. Augustyn: „Zanim bowiem zdołały posiąść używanie życia doczesnego, stały się godne życia wiecznego (…). Tak więc Niemowlęta, które bezbożność Heroda oderwała od piersi matek, słusznie nazwała męczeńskimi kwiatami. Są to pierwsze pąki Kościoła, rozwinięte wśród niewiary, zaś przedwcześnie zwarzone mroźną zawiścią prześladowania”
* * *
Znany sedewakantysta br. Dimond uważa Bractwo Św. Piusa X, Bractwo Św. Piusa V oraz CMRI [zob. www.cmri.org/] za heretyków, ponieważ wierzą w chrzest pragnienia, co – jego zdaniem – oznacza odrzucenie dogmatu „poza Kościołem nie ma zbawienia”.
Skompilował Gajowy Marucha
Dodaj do ulubionych:
Lubię Wczytywanie…