Czy papież Franciszek zdoła naprawić Kościół?

Sen papieża Innocentego.
Św. Franciszek podtrzymuje upadającą Bazylikę Św. Jana Chrzciciela na Lateranie (fragment fresku pędzla Benicjusza Gozzoliego w kościele w Montefalco).

Święty Franciszek z Asyżu, którego imię przyjął nowy papież, usłyszał jak ukrzyżowany Zbawiciel mówi do niego: „Franciszku, idź i odbuduj mój Kościół!”. Te słowa zacytował bp Fellay, przesyłając nowo wybranemu papieżowi życzenia pontyfikatu pełnego sukcesów ¹.

Teraz, gdy światła reflektorów nie są już dłużej skierowane na Watykan, a każdy zajmuje się swoimi sprawami, chcielibyśmy zaproponować naszym czytelnikom kilka refleksji dotyczących kościelnej kariery papieża Franciszka oraz wskazać klucz, który może pomoc w zrozumieniu jego pontyfikatu.

Jeśli jego posługa jako ordynariusza Buenos Aires miałaby stanowić jakąś wskazówkę na przyszłość, to byłoby czymś trudnym, może nawet aroganckim, żywić jakieś szczególne nadzieje. Kard. Bergoglio był świadomy opłakanego stanu, w jakim znajdowało się podległe mu duchowieństwo, a jednak nie potrafił wpłynąć na wzrost powołań i poprawić jakości formacji seminaryjnej i późniejszej formacji kapłańskiej. Seminarium w Buenos Aires nigdy nie miało tak niewielu seminarzystów jak dzisiaj ². Celebracje liturgiczne, którym przewodniczył „kardynał ubogich”, były ubogie w tradycję, powagę i sakralny charakter ³,⁴.

Epoka przedwojenna

Gdy przeglądam dzisiejsze artykuły i newsy na Trzecim Obiegu i portalach całego świata, moją uwagę zwraca niesłychana dekadencja, poziom kłamstw i manipulacji. Nic już nie jest tym czym naprawdę powinno być nazwane. Homoseksualiści zamiast koncentrować się na seksie, swoim łóżku i sprawach intymnych, które przecież nie powinni nikogo obchodzić bawią się w jakieś agresywne, ale tak naprawdę żałosne próby zmieniania świata na siłę, a prasa robi wszystko by to ukryć lub odwrócić kota ogonem. Lewackie “osiągnięcia” w pustych i nieistotnych przedstawiane są przez media jak wielkie, postępowe sukcesy. Z kolei przypadki obalenia przez społeczeństwo nieudolnych, bandyckich, a często sprzedajnych rządów (jak kilka lat temu w Islandii, a dziś w Bułgarii) są kompletnie przemilczane.

O gospodarce nie pisze się nic, albo głupio, o zakusach mafii finansowej – zawsze kłamliwie, problemy demograficzne się ukrywa póki nie wybuchną (a może być gorąco). Natomiast o nacjonalizmach i szowinizmach innych niż polskie – zdecydowanie zakazane zostało. Tak, jakby jakiś wielki organizm (który przecież nie istnieje) postanowił uśpić czujność całej populacji ludzkiej, a już Polaków w szczególności, przygotowując jakiś strasznie makabryczny, albo drastyczny plan.

Wieczne potępienie I. Komentarz Eleison nr CCCV (305).

Wieczne potępienie I.
J.E. bp Ryszard Williamson
Komentarz Eleison nr CCCV (305)
18 maja 2013

Pewien czytelnik jeszcze raz podniósł klasyczny problem, który został poruszony kilka razy, bezpośrednio albo pośrednio, w tych „Komentarzach”, ale jest tak poważny, że zasługuje, by był przedstawiony osobno raz jeszcze.

Pisze: „Trudne jest dla mnie być katolikiem takim, jakim chcę być z powodu doktryny wiecznego potępienia. Wydaje się, że nie mogę przyjąć pomysłu, że dusza może być męczona bez przerwy przez całą wieczność. To po prostu zbyt przerażające. Musi istnieć jakaś katolicka doktryna, która nie jest tak bezdyskusyjna.” W skrócie, jak nawet jedna dusza może być sprawiedliwie skazana na wieczność strasznych mąk?

USA: “Mapa rasizmu i homofobii” na podstawie niepoprawnych tweetów

Naukowcy z Humboldt State University postanowili przeanalizować wiadomości przesyłane przez użytkowników Twittera pod kontem tzw. “mowy nienawiści”. Na podstawie danych geolokacyjnych przyporządkowanych do przebadanych wiadomości, naukowcy stworzyli “mapę rasizmu w USA”.

Mapa została opracowana na podstawie ponad 150 tysięcy wpisów zawierających – w opinii naukowców – treści “homofobiczne” lub “rasistowskie”, wysłanych od czerwca 2012 do kwietnia 2013 roku. Wiadomości zostały podzielone na 3 kategorie klasyfikujące ich treść na pozytywne, neutralne i negatywne w ocenie badaczy, by uniknąć błędów wynikających z użycia konkretnego wyrazu w różnych okolicznościach.

Zniknął jeden z symboli Rzymu – światło w papieskim apartamencie

Z nocnego krajobrazu Rzymu zniknął jeden z jego symboli – światło w oknie w papieskim apartamencie Pałacu Apostolskiego. Od dekad mieszkańcy i pielgrzymi mieli zwyczaj patrzeć na zapalone do późnych godzin światło, symbol czuwania papieża nad Wiecznym Miastem.

Światło nie pali się, ponieważ papież Franciszek nie mieszka w apartamencie wielu jego poprzedników. Ku powszechnemu zdumieniu postanowił pozostać w skromnym mieszkaniu w Domu świętej Marty, hotelu dla hierarchów kościelnych w Ogrodach Watykańskich. Wiele wskazuje na to, że nie zmieni zdania i nie przeniesie się do pustego apartamentu w Pałacu Apostolskim.

Bywa tam przy okazji południowej modlitwy, ale i to spotkanie z wiernymi odbywa się często na placu Świętego Piotra, po mszach, odprawianych przez papieża.

USA: plaga napaści seksualnych w armii

Top generał armii amerykańskiej, Martin Dempsey jest zrozpaczony plagą pozwów o molestowanie seksualne, wnoszonych przez kobiety-żołnierzy. Eksperci pracują nad projektem ustawy, która ma pomóc w przeciwdziałaniu tego typu sytuacjom. Ostatnio odbyło się specjalne posiedzenie dowódców wojskowych w Białym Domu z udziałem prezydenta Baracka Obamy. O spotkanie poprosił gen. Dempsey.

Gen. Dempsey, pełniący funkcję przewodniczącego Połączonego Kolegium Szefów Sztabów po powrocie z posiedzenia NATO w Brukseli – po serii głośnych skandali związanych z wykorzystywaniem seksualnym wśród członków personelu wojskowego – powiedział krótko: „To jest kryzys”.

Obama spotkał się z Sekretarzem Obrony Chuckiem Hagelem, Dempsey’em i innymi dowódcami wojskowymi w Białym Domu, aby omówić kwestię skandali i gwałtownego wzrostu liczby spraw o molestowanie seksualne. Wzrost liczby pozwów nastąpił w rezultacie poluzowania polityki rekrutacyjnej i realizacji planu dopuszczenia większej liczby kobiet do działań bojowych.

Bp Ryczan przestrzega przed „telewizyjnymi kapłanami”

Nareszcie ktoś zabrał głos w sprawie „kapłanów” Kościoła pw Św. Telewizorni.
Admin

„Idź za Jezusem w miejsca, do których się udawał” – zachęcał nowych kapłanów bp Kazimierz Ryczan. W bazylice katedralnej w Kielcach przewodniczył on uroczystości święceń kapłańskich dziesięciu diakonów tamtejszego Wyższego Seminarium Duchownego. W homilii przestrzegał: „Zważcie, jak zrodzili się Obirki, Bartosie, Jonasze, telewizyjni kapłani bez kapłańskich oznak? Wypadła im z ręki Ewangelia” – zauważał. [Dodajmy jeszcze: Sowy, Bonieckie, Lutry… – admin]

W homilii bp Ryczan podkreślał, że nie jakiekolwiek niedostatki stanowią tragedię kapłana, tylko „ręce, które zgubiły Ewangelię”. Wtedy, zdaniem biskupa, „głowa kapłana staje się pusta”, podobnie jego serce, „którym mogą pogardzać młodsi i starsi, a wówczas przestaje się być przewodnikiem po drogach Kościoła”.

„Zważcie, jak zrodzili się Obirki, Bartosie, Jonasze, telewizyjni kapłani bez kapłańskich oznak? Wypadła im z ręki Ewangelia” – zauważał.

Bp Ryczan przestrzegał diakonów przed przed traktowaniem Jezusa i Jego nauki jako sprawy prywatnej. Księży, którzy poszli tą drogą, „nie stać jest na pokorę. Nie potrafią milczeć. Walczą w szeregach wrogów Kościoła. Zamieniają chleb w kamień” – stwierdzał hierarcha.

Biskup kielecki wskazywał także na wzory „wspaniałych księży proboszczów, ojców Kościoła, profesorów i wikariuszy”. Apelował o odwagę w miłości do Ojczyzny i głoszenia Jezusowej prawdy. „Niech nikt nie zamknie ci ust, gdy trzeba mówić o miłości ojczyzny, gdy trzeba ujawnić prawdę w miłości. Gdy głosił będziesz Jezusową prawdę, nie bój się nawet więzienia” – mówił do diakonów.

Wyższe Seminarium Duchowne w Kielcach zostało erygowane dekretem biskupa krakowskiego Felicjana Konstantego Szaniawskiego z 1726 r. Jest najstarszą uczelnią w Kielcach.

Źródło: KAI
luk
http://www.pch24.pl

Nie chcą mistrzostw na Białorusi

Kilkadziesiąt osób demonstrowało w Sztokholmie przeciwko organizacji przez Białoruś mistrzostw świata w hokeju w 2014 roku. Władze Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie (IIHF) nie zajęły się sprawą.

Martin Uggla, pozarządowy bojownik o wolność i demokrację. Pieniądze na działalność uzyskuje ze sprzedaży butelek i puszek.

Podczas pikiety na placu Wallenberga w centrum Sztokholmu przechodnie i turyści mogli zagrać inscenizowany mecz z Aleksandrem Łukaszenką, który jest miłośnikiem gry w hokeja. Przeciwnikom białoruskiego prezydenta zakładano plastikowe kajdanki. W tle powiewały historyczne biało-czerwono-białe flagi Białorusi, nieuznawane przez władze.

– Międzynarodowa Federacja Hokeja na Lodzie, przyzwalając na organizację tak dużej imprezy, jaką są mistrzostwa świata, legitymizuje i wspiera reżim, w którym codziennie łamane są prawa człowieka – przekonywał Martin Uggla ze szwedzkiej organizacji pozarządowej Oestgruppen.

Przedstawiciele Oestgruppen w piątek bez skutku próbowali rozdawać ulotki o sytuacji na Białorusi obradującym w Sztokholmie delegatom kongresu Międzynarodowej Federacji Hokeja na Lodzie.

Rzecznik IIHF powiedział dziś dziennikarzom, że „kongres nie zajął się sprawą organizacji mistrzostw na Białorusi”. – Nie było dyskusji, nikt nie zadawał pytań. To był temat, który był dyskutowany podczas zeszłorocznego kongresu – dodał rzecznik IIHF Szymon Szemberg.

JD, PAP
http://naszdziennik.pl

Białoruska opozycja demokratyczna stara się, jak może, ale chyba nie starcza im „pozarządowych” dotacji.
Admin

Wskaż lokalizację albo zapłać grzywnę

Tysiące e-maili nadesłali dziś oburzeni Słowacy na adres MSW, protestując przeciw przyjętej wczoraj nowelizacji ustawy, zgodnie z którą muszą pod karą grzywny informować słowackie urzędy o miejscu pobytu za granicą, jeśli przekracza on 90 dni.

„Panie ministrze! Jestem w Austrii. Wyjechałem na zakupy i dotąd nie wróciłem”, „Moje obecne miejsce pobytu to Czechy” – piszą do ministra spraw wewnętrznych Roberta Kaliniaka rozgoryczeni Słowacy. Na Facebooku powstał nawet specjalny profil „Informujemy pana ministra o naszym miejscu pobytu”. Są już na nim wpisy 5 tysięcy osób.

Obowiązek informowania od 1 czerwca o miejscu pobytu za granicą w przypadku wyjazdu dłuższego niż 90 dni istniał od 1998 roku, ale po wejściu do Unii Europejskiej Słowacy zaczęli go ignorować. Na wniosek rządu deputowani, głosami rządzącej lewicy, zmienili zatem jeden z akapitów ustawy. Zamiast słów „obywatel przed wyjazdem za granicę oznajmi ten fakt urzędowi”, wprowadzono sformułowanie: „obywatel jest zobowiązany do oznajmienia miejsca swojego pobytu za granicą przekraczającego 90 dni, pod karą grzywny 30 euro”.

Nowelizując ustawę, rząd premiera Roberta Fico bronił się, że nie chodzi o wymeldowanie obywatela ze stałego miejsca zamieszkania, lecz o ułatwienie pracy słowackim urzędnikom. – Musimy wiedzieć, gdzie znajdują się nasi obywatele, bo może się zdarzyć, że podczas ich nieobecności będzie prowadzona egzekucja ich majątków albo zostaną wezwani do sądu. Urząd nie będzie też wiedział, na jaki adres przesłać emeryturę czy zapomogę socjalną – argumentował szef MSW Robert Kaliniak.

JD, PAP
http://naszdziennik.pl

Współczesna Europa oczami amerykańskiego historyka

Dzień zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami sprowokował amerykańskiego historyka i publicystę Nebojsa Malica do napisania retrospektywnego eseju traktującego o współczesnych dziejach Europy. Ponieważ obok obiektywnej ich oceny, autor „wyprostowuje” wiele merytorycznych kłamstw, które dezorientują opinię publiczną pozwalam poniżej zaprezentować jego streszczenie[i].

Późnym wieczorem 8 maja 1945 roku-9 maja czasu moskiewskiego- pozostałości nazistowskiego reżimu poddały się w gruzach Berlina sowieckiej armii. „Tysiącletnia Rzesza” przetrwała zaledwie kilkanaście lat, a jej twórca Adolf Hitler popełnił samobójstwo. Europejski koszmar, już drugi w owym stuleciu, oficjalnie się zakończył. W siedemdziesiąt lat później istnieją jednak poważne podstawy by wątpić w to, kto rzeczywiście został zwycięzcą.

Wszyscy uczestnicy II Wojny Światowej starają się wyolbrzymić swe zasługi a pomniejszyć innych. Brytyjczycy gloryfikują kampanię północno afrykańską, w której dopiero po dwu latach udało im się pokonać garstkę słabo wyposażonych niemieckich dywizji. Amerykanie koncentrują się na swych sukcesach w Normandii i całej kampanii francuskiej, podczas gdy Rosjanie chwalą „geniusz strategiczny Stalina”.

Ostatnia bitwa Szatana (15)

The Devil’s Final Battle
o. Paul Kramer i Stowarzyszenie Misjonarzy (2002)
http://www.devilsfinalbattle.com/content2.htm
Tłumaczenie Ola Gordon

Poprzednie odcinki: 

• https://marucha.wordpress.com/2012/11/05/ostatnia-bitwa-szatana-1/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/07/ostatnia-bitwa-szatana-2/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/09/ostatnia-bitwa-szatana-3/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/13/ostatnia-bitwa-szatana-4/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/21/ostatnia-bitwa-szatana-5/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/23/ostatnia-bitwa-szatana-6/
• https://marucha.wordpress.com/2012/11/27/ostatnia-bitwa-szatana-7/
• https://marucha.wordpress.com/2012/12/03/ostatnia-bitwa-szatana-8/
• https://marucha.wordpress.com/2013/01/06/ostatnia-bitwa-szatana-9/
• https://marucha.wordpress.com/2013/02/01/ostatnia-bitwa-szatana-10/
  
• https://marucha.wordpress.com/2013/03/03/ostatnia-bitwa-szatana-11/
• https://marucha.wordpress.com/2013/03/14/ostatnia-bitwa-szatana-12/
• https://marucha.wordpress.com/2013/04/09/ostatnia-bitwa-szatana-13/
• https://marucha.wordpress.com/2013/04/24/ostatnia-bitwa-szatana-14/

ROZDZIAŁ 13: Trzecia Tajemnica ujawniona w całości

Kard. Oddi uważa, że Trzecia Tajemnica Fatimska “ostrzegała przed apostazją w Kościele”. Kard. Ciappi uważa, że w Trzeciej Tajemnicy “Jest przepowiednia, między innymi, że wielka apostazja w Kościele rozpocznie się od góry”. Inaczej mówiąc, apostazja będzie szerzona z Watykanu do innych części Kościoła.

Papież Jan Paweł II uważa, iż przekaz fatimski ostrzega przed osłabieniem wiary katolickiej od środka Kościoła, oraz nas byśmy mieli się na baczności przed odstępczymi “gwiazdami na niebie” (Ap 12:4) w naszych czasach. Jan Paweł II ostrzega nas także przed apostazją we współczesnym Kościele.

Bp Joao Venancio, drugi biskup Leiria-Fatima jest świadkiem tego, że tekst Trzeciej Tajemnicy mieści się na jednej kartce papieru z marginesami ¾ cm po obu stronach i około 25 linijkami tekstu. Jest to oczywiście nie to co ujawnili kard. Ratzinger i abp Bertone 26 czerwca 2000 roku, gdyż ich tekst liczył 62 linijki na 4 kartkach papieru bez marginesów.

Niemcy: wreszcie prawo do godnego pochówku

Martwo urodzone dzieci dotychczas według niemieckiego prawa formalnie nie istniały. Dzięki uporowi i zaangażowaniu małżeństwa z Hesji, ta sytuacja uległa zmianie.

Teraz dzieciom, które po urodzeniu ważyły poniżej 500 g można nadać imię i je godnie pochować. Dotychczas bowiem dzieci martwo urodzone, albo niezdolne do życia, uważano za poronienie i dlatego nie rejestrowano ich w USC. Tym samym z punktu widzenia prawa nie istniały.

Dzieci martwo urodzone, nazywane w języku niemieckim „gwiezdnymi”, o wadze poniżej 500 g zyskały prawo do imienia. Można je także dzięki zmianom w prawie rejestrować w Urzędzie Stanu Cywilnego a następnie godnie pochować. Jednakże nie ma obowiązku takiej rejestracji, zależy ona od woli rodziców. Niewykluczona jest także wsteczna rejestracja takiego dziecka.

Rodzice „gwiezdnych dzieci” nową ustawę zawdzięczają nieugiętości małżeństwa Martinów z gminy Brechen w Hesji. Para ta straciła troje dzieci. Żeby wpłynąć na zmianę tej regulacji, Martinowie zebrali prawie 40 tysięcy podpisów.

– Śmierć naszych dzieci nie była bezsensowna – oświadczyła Barbara Martin po spotkaniu z minister rodziny Kristiną Schröder (CDU) – Wreszcie rodzice tych dzieci nie będą musieli w przyszłości staczać tak ciężkich bojów z biurokracją.

W uzasadnieniu wniosku małżeństwo Martinów napisało, że „człowieka nie można definiować według wagi”. – Dla nas te dzieci były realne. Zasłużyły sobie, żeby je traktować jak prawdziwe dzieci; zasłużyły nie tylko na miejsce w naszych sercach, lecz także w księdze metrykalnej.

Źródło:dw.de
luk
http://www.pch24.pl

Marian Hemar

Marian H

Poeta, satyryk, komediopisarz, dramaturg, tłumacz poezji, autor tekstów piosenek. Urodził się 6 kwietnia 1901 we Lwowie, zmarł 11 lutego 1972 w Dorking pod Londynem.

Jan Marian Hescheles, syn Ignacego i Berty z domu Lem [był kuzynem Stanisława Lema], urodził się we Lwowie, gdzie mieszkał 24 lata. Później w Warszawie 14 lat, a w Londynie 30 lat. Ukończył VII gimnazjum we Lwowie, następnie studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza medycynę i filozofię. Debiutancki wiersz „Więzień” ukazał się na łamach „Gazety Porannej i Wieczornej” (nr 4771).

W wieku siedemnastu lat zgłosił się jako ochotnik do wojska polskiego i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku. Po zakończeniu kampanii wrócił na studia, jednak nigdy ich nie ukończył. Po powrocie do Lwowa podjął współpracę z Henrykiem Zdzierzchowskim redaktorem „Szczutka”, w którym zaczął publikować swoje utwory: fraszki, bajki, wiersze, utwory rewiowe, parodie. Jako osobne publikacje ukazały się: zbiorek „Dzik i świnia” (1922), oraz „Ballada o białym byku” (1923).

Sukces odniosła rewia wystawiona w 1924 w Teatrze Miejskim pt. „Łątki lwowskie”, do której teksty w przeważającej mierze sam napisał. Dzięki Ludwikowi Lawińskiemu i L. Orlańskiemu w 1924 w grudniowym programie „Qui pro Quo” pt. „Kupa śmiechu” znalazł się obrazek „U Lwowi” – składający się z najlepszych fragmentów tekstów Hemara.