Przerwa Wielkopostna – prośba o modlitwę

Tradycyjnie już na Wielki Post zaprzestajemy działalności Kroniki prosząc naszych Drogich P.T. Czytelników o modlitwę za ustępującego Benedykta XVI, aby od czwartkowego wieczoru 28 lutego, już jako bp Józef Ratzinger, biskup emeryt diecezji rzymskiej, nadal służył Kościołowi katolickiemu swą żarliwą modlitwą.

Módlmy się również o światło Ducha Świętego dla kardynałów elektorów, aby pod koniec Wielkiego Postu dokonali wyboru zgodnego z Wolą Bożą.

Ze swej strony polecam Bożej Opatrzności oraz zawierzam modlitwie Matki Bożej Częstochowskiej (której jest od lat gorliwym wyznawcą) Jego Eminencję Rajmunda Leona kard. Burke, kapłana według Serca Jezusowego prosząc Was pokornie o modlitwę, aby – jeśli jest to zgodne z Wolą Bożą – to On pokierował Kościołem przez kolejne lata.

Secundum Cor Tuum!

Napisał Dextimus dnia 12.2.13

http://breviarium.blogspot.se/

Tajni agenci Szatana: Frankfurcka Szkoła Filozofii i jej agenda (1)

Satan’s Secret Agents: the Frankfurt School and their Evil Agenda
http://www.deliberation.info/satans-secret-agents-the-frankfurt-school-and-rgeir-evil-agenda/
Tłumaczenie: Marta15, red. gajowy Marucha

Tekst jest oparty na oryginalnym artykule Timothy Matthewsa. Opracowania (zdjęcia, podtytuły, dodatkowe materiały) dokonała Lasha Darkmoon.

*                                   *                                          *

Zacznijmy od rozważań na temat destruktywnych prac Szkoły Frankfurckiej, czyli grupy niemiecko-amerykańskich uczonych, głównie Żydów, którzy rozwinęli wysoce prowokacyjne i oryginalne spojrzenie na współczesne społeczeństwo i kulturę, czerpiąc z Hegla, Marksa, Nietzschego, Freuda i Webera.

Ich idea “rewolucji kulturalnej” nie była niczym szczególnie nowatorskim.
Joseph, Comte de Maistre (1753-1821), który przez piętnaście lat był masonem, powiedział:
“…Do tej pory, narody były wybijane przez podbój, czyli inwazje… Ale pojawia się ważne pytanie: czy naród nie może umrzeć na własnej ziemi, bez przesiedleń lub inwazji, pozwalając by gnilne robactwo  zepsuło do samego rdzenia pierwotne i podstawowe zasady, które sprawiają, że naród ten istnieje?..”

Czym była “ Szkoła Frankfurcka”?

Przez pewien czas po Rewolucji Bolszewickiej w Rosji wierzono, że rewolucja robotnicza przewali się przez całą Europę, a ostatecznie i przez Stany Zjednoczone. Tak się jednak nie stało. Pod koniec 1922 roku, Międzynarodówka Komunistyczna (Komintern) zaczęła rozważać przyczyny tego niepowodzenia.

Bidul dla pełnej rodziny

Rodzice, którym sąd zabiera dzieci, poszli na terapię, by poprawić relacje w rodzinie. I płacą za to najwyższą cenę.

Historia zaczyna się w 2010 r. W listopadzie do Krakowskiego Instytutu Psychologii przychodzi rodzina Bajkowskich. Rodzice z własnej inicjatywy chcą rozwiązać swoje problemy – ich starsi synowie nie lubią chodzić do szkoły.

A może, wy rządzące kurwy i złodzieje, wesprzecie rodziny, zamiast po hitlerowsku odbierać im dzieci?
(Osoby na zdjęciu nie mają nic wspólnego z artykułem)

Rodzina odbywa w Instytucie siedem spotkań rodzinnych i osiem małżeńskich. Jak opisuje w opinii wydanej na potrzeby sądu Rodzinny Ośrodek Diagnostyczno-Konsultacyjny (RODK), w ich trakcie ojciec i matka przyznają się do stosowania kar cielesnych (klapsy), terapeutów niepokoi też „stawianie małoletnich w sytuacjach nadmiernej samodzielności i odpowiedzialności” (chodziło o ich podróż pociągiem z Krakowa do Łodzi oraz pozostawienie na weekend w domu).

Rezygnacja niewskazana

Rodzice chodzą na terapię ponad rok, rezygnują w marcu 2012 r. W kolejnym miesiącu terapeuci Instytutu zawiadamiają sąd o stosowaniu wobec dzieci przemocy. W maju w domu Bajkowskich, na wniosek sądu, pojawia się kurator, który przeprowadza wywiad. Wskazuje, że nie jest w stanie stwierdzić, czy w rodzinie istnieje problem przemocy.

Co oznacza abdykacja papieża?

Abdykację Benedykta można chwalić jedynie w perspektywie odpowiedzialności indywidualnej, osobistej. W perspektywie teologicznej mamy tu do czynienia z Piotrowym zaparciem się Boga; to szokujące wyznanie: papiestwo to zwykła funkcja, kościół to zwykła instytucja, którą się zarządza. Katolicy nie mają wyjścia: instytucja papiestwa musi zostać przemyślana na nowo.

W ostatnim czasie mogliśmy o dymisji papieża przeczytać: „Trudno o większe zaskoczenie, to jak grom z jasnego nieba” (Gocłowski), „Trzeba być wdzięcznym Benedyktowi, że pokazał, jak można rozwiązać problem urzędu, starości i słabości z wielką wiarą” (Boniecki), „Konklawe bez pogrzebu papieża to zupełnie nowa rzeczywistość. Benedykt XVI przejdzie do historii” (Sowa), „Można powiedzieć, że to normalna rzecz, bo wszyscy biskupi od 50 lat przechodzą na emerytury, przedtem wydawało się to nieprawdopodobne. Wszystko jest więc zgodnie z logiką, ale mimo wszystko – papież to papież (Turnau). „Ta decyzja to dowód dobrej odwagi, umiejętności publicznego powiedzenia: ‘brakuje mi już sił’” (Gulbinowicz), „Okazuje się, że papież też może być zmęczony. To bardzo ludzki, piękny gest” (Obirek), „Być może Benedykt XVI czuje się zmęczony i zniechęcony, przekonał się, że z jego siłą życiową nie będzie w stanie kierować Kościołem” (Bartoś).

Czy mamy sądzić, że następny papież będzie ostatnim ?

Niektórzy, opierając się na proroctwach św. Malachiasza, uważają, że następny papież będzie ostatnim, a po nim nieuchronnie przyjdzie Antychryst. Naszym zdaniem to jest niemożliwe.

Faktycznie, w Apokalipsie mamy w sumie siedem epok w historii Kościoła, które symbolizuje siedem Kościołów. Według Avec l’Immaculée z pewnością jesteśmy w piątej epoce Kościoła (Kościół z Sardes, c. Apokalipsa III), jak to ujęli ks. Chazal i bp Williamson. Inni egzegeci też tak twierdzą.

Wiktor Wasniecow – Jeźdźcy Apokalipsy (1887)

Na czym oprieramy tę pewność? Na jednoczesnym badaniu historii Kościoła, pism różnych świętych i Apokalipsy. Gdy w odniesieniu do historii Kościoła badamy tę ostatnią księgę, to oczywiste jest, że wspaniały okres poprzedzający nadejście Antychrysta, okres złotego wieku w Kościele (Kościół Filadelfii ) jeszcze nie nadszedł. To okres wymieniony przez św.Ludwika Marii Grignon de Montfort, podczas którego przemawiać będą apostołowie czasów ostatecznych, którzy nawrócą cały świat (patrz. Traktat o prawdziwym nabożeństwie, koniec części I, rozdz. 3, p.4):

Siostry Radwańskie obrażane za to, że nie wstydzą się Jezusa

Znakomite tenisistki Agnieszka i Urszula Radwańskie były obrażane przez grupę tzw. kibiców podczas rozegranego niedawno meczu deblowego z Izraelem. To przerażające, jaką cenę można zapłacić za przyznanie się do wiary katolickiej, nawet, gdy jest się znanym i lubianym sportowcem.

Agnieszka i Urszula Radwańskie to świetne tenisistki. Odnoszą sukcesy, a w naszym kraju są szanowane przez kibiców i media. Przypomnijmy też, że jakiś czas temu obydwie panie wykazały się odwagą i przyznały się do katolickiej wiary, biorąc udział w akcji „Nie wstydzę się Jezusa”. Tenisistki wystąpiły w specjalnym klipie, z brelokiem w ręce, dając przykład, że nawet osoby znane i szeroko obecne w popkulturze, mają odwagę by mówić o swojej wierze i manifestować przywiązanie do Pana Jezusa.

Potrzeba kordonu sanitarnego

Przy aplauzie Europy Zachodniej, palikotyzacja Polski przebiega pomyślnie, zarażając kolejne zdrowe tkanki struktur, instytucji, grup i społeczeństwa jako takiego.

January Suchodolski, Obrona Jasnej Góry 1655, Repr. Wikimedia Commons

Jestem tego samego zdania co Marek Jurek, który w wywiadzie udzielonym dla PCh24.pl wyraził przekonanie, że każde dalsze włączanie Ruchu Palikota w struktury państwa, skończy się paraliżem tego ostatniego.

Wszystko wskazuje na to, że prędzej czy później, w nowym rozdaniu, pomarańczowi libertyni plus socjalistyczny beton, wejdą do rządu pana Tuska, tworząc rozległy twór, zwany tu i ówdzie PZPO (Polska Zjednoczona Platforma Obywatelska).

Czy wtedy powstanie kordon sanitarny, jak w Unii Europejskiej, po sukcesie wyborczym Haidera?
Skądże znowu.

Zmobilizowane siły radykałów i żartownisiów podczas ostatnich wyborów parlamentarnych zdecydowały, że światopoglądowy kameleon ze swoją gromadą, zasiada w Sejmie RP, jak symulakr Baudrillarda, wchłaniający bezczelnie RP w swoje logo partyjniackiej sitwy.

Stolica Apostolska a „Sekret z La Salette”

Roma locuta est, causa finita est.

Począwszy od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, katolicy wierni Depozytowi Wiary borykają się z ogromnymi trudnościami z powodu swej wierności Kościołowi wszystkich wieków i religii nieskażonej nowinkami modernizmu i ekumenizmu.

By uzasadnić swój bezwzględny sprzeciw wobec ww. herezji, sięgali katoliccy integryści często po argument w postaci tzw. sekretu z La Salette. Zwłaszcza bardzo mocne słowa zawarte w tym tekście: „Rzym straci Wiarę i stanie się siedzibą Antychrysta”, były dla wielu tradycyjnie nastawionych katolików niejako znakiem z nieba, potwierdzającym słuszność ich postawy radykalnego oporu w stosunku do opanowanego przez modernistów Watykanu. Jednocześnie wielu dobrych, konserwatywnych katolików (w tej liczbie również kapłanów) na podstawie tzw. sekretu wypracowało własne teorie teologiczne, odbiegające bardzo od ortodoksyjnej Wiary Rzymskokatolickiej.

La Salette

Poszukiwanie pewności dla własnej postawy teologicznej jest jednym z największych problemów, z jakim boryka się integralny katolik ostatniego półwiecza. Jakąż solidniejszą podstawę dla katolickiego Ruchu Oporu można by znaleźć, jak nie słowa Matki Bożej!

Droga pewna

Propheta quoque et sacerdos
abierunt per terram nescientes.

„Nawet prorok i kapłan
niczego nie pojmując błąkają się po kraju”

(Jer 14, 18)

Ecclesia – una, sancta, catholica et apostolica. Kościół jest jeden, święty, katolicki, apostolski. Natomiast czynniki destrukcyjne w nim to działanie szatana i złych duchów oraz niewłaściwości człowieka: błąd i grzech. Krytyka uprawniona nie dotyczy Kościoła – jednego, świętego, katolickiego, apostolskiego. Krytyka uprawniona dotyczy działania szatana i złych duchów oraz niewłaściwości człowieka: błędu i grzechu.

Wrogowie Kościoła. Różne środowiska eksploatują temat wrogów Kościoła zewnętrznych. To jest ważne. I trzeba to robić. Przed złem trzeba ostrzegać, z którejkolwiek strony by nie pochodziło.

Najpoważniejszym problemem Kościoła nie są jednak prześladowania zewnętrzne, lecz niszczenie wiary, które ma miejsce wewnątrz Kościoła. Niszczenie wiary katolickiej dokonuje się na dziesiątki sposobów wewnątrz Kościoła. Kto dzisiaj ten temat poważnie i odpowiedzialnie podejmuje? A jeżeli nie podejmuje, to dlaczego? Z lęku przed wilkami? Z innych racji? Jakich?