Galileusz
… Przykład Galileusza jest bardzo jaskrawym dowodem, w jaki sposób propaganda antykatolicka potrafiła w finezyjny sposób połączyć skojarzenia: Galileusz – stos, tortury – hamowanie nauki – Kościół katolicki. Faktem jest, że ten „męczennik prawdy i nauki” został skazany przez Święte Oficjum, ale skazany na… czytanie raz na tydzień siedmiu psalmów (pokutę tę i tak pozwolono odprawiać za niego pewnej siostrze zakonnej!).
Józef Tyszkiewicz tak opisuje perypetie Galileusza z Inkwizycją:
„(…) prawdą jest zupełnie odmiennej natury fakt, oto Kopernik był wierzącym katolikiem, a Galileusz humanistą–liberałem i do swej pracy o obrocie ziemi, wmieszał rozmaite wnioski teologiczne, typowym modernizmem zarażone komentarze Pisma Świętego, najzupełniej mylne, fantazyjne, które dziś również są potępione! – Natomiast po ogłoszeniu dzieła, wezwany przez władze duchowne do wytłumaczenia się, odwołał swój błąd i obiecał go nadal nie rozpowszechniać.
Niestety, chęć dysputy filozoficznej, w tych bujnych czasach Odrodzenia, zbyt była nęcącą i Galileusz w drugiem dzieła swego wydaniu znowu te same teologiczne rozważania umieścił. Dopiero wtedy wezwany został jako heretyk przed Trybunał św. Inkwizycji, długo dysputował i upierał się, lecz wreszcie przekonany, publicznie, te właśnie teologiczne błędy odwołał. Nigdy nie był ani więzionym ani, tembardziej, katowanym – a mieszkał spokojnie do końca życia, w pałacu swego przyjaciela, kardynała Piccolominiego i też dożywotnio pobierał dużą pensję od Papieża”.
Giordano Bruno
W analizach dotyczących Giordana Bruna dostrzec trzeba przede wszystkim kontekst historyczno–metafizyczny całej sprawy. Katolicyzm nie tylko duchowy stanowił fundament świata, ale był także ostoją porządku społecznego, podobnie jak dzisiaj demokracja (jakoś nikt współcześnie nie podnosi krzyku, gdy w imię „obrony demokracji” wysyła się siły zbrojne w celu „ratowania zdobyczy cywilizacyjnych”). Zahamowanie szerzenia rebelii wymagało odpowiedniej reakcji…
Brak znajomości faktów z życia Giordana Bruna przyczynia się ciągle jeszcze do przedstawiania go jako wzoru naukowca i niezależnego filozofa…
Zajmował się astrologią, wróżbiarstwem, czarami, opisywał wędrówki dusz. Otwarcie występował także przeciw transsubstancjacji i Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Marii Panny…
W roku 1591 za swe dziwaczne poglądy został wykluczony z gminy luterańskiej…
[Admin doda od siebie, iż Giordano Bruno wielokrotnie miał możliwość odwołania swych poglądów, które według ówczesnego prawa były zagrożeniem porządku publicznego – i uniknięcia jakiejkolwiek kary, być może z wyjątkiem odmawiania psalmów. Do dzisiaj, nawet w bardzo postępowych krajach, do jakich należy Unia Europejska, przewidziano stosowanie kary śmierci dla wywrotowców (tak!). Oczywiście należy żałować, iż w XVI wieku Św. Inkwizycja nie stosowała praw, jakie ruch prawoczłowiekowy wymyślił 400 lat później, tylko takie, jakie były aktualnie obowiązujące.]
Roman Konik
„W obronie Świętej Inkwizycji”
„Mity w świetle faktów”
„Osławione tortury były domeną władz świeckich. Inkwizycja zabraniała torturować dzieci, starców czy kobiet w ciąży. Do przemocy uciekano się wyłącznie wtedy, gdy wina została udowodniona, a oskarżony nie chciał się do niej przyznać, nigdy zaś podczas wstępnej rozprawy. Zeznania złożone w czasie tortur musiały być dobrowolnie powtórzone po upływie co najmniej 24 godzin, a brak takiego potwierdzenia skutkował ich nieważnością.”
„Od ordaliów do Świętego Oficjum”
„Pierwsze dotkliwe kary w stosunku do katarów zastosowały władze świeckie, a nie kościelne. Rajmund hrabia Tuluzy wydał dekret nakazujący kierowanie złapanych katarów bezpośrednio na stos, bez sądu i prawa obrony. Podobny dekret wydał król Aragonii Piotr II, nakazując także bezzwłoczne opuszczenie swego królestwa wszystkim heretykom. Wszyscy, którzy się do tego nie zastosują, mieli zostać spaleni na stosie. Król Francji Robert II Pobożny rozpoczął w roku 1022 ściganie heretyków na własną rękę, mimo ostrego sprzeciwu lokalnych władz kościelnych.”
„U źródeł rebelii”
„Dlatego też Kościół katolicki za heretycką uznaje naukę twórców reformacji, natomiast prawosławie i anglikanizm traktuje jako schizmatyckie odłamy chrześcijaństwa, ponieważ głównym odstępstwem w ich wypadku jest brak uznania zwierzchnictwa i prymatu papieża. Herezja dotyczy zatem przede wszystkim zgodności w rozumieniu depozytu wiary.
Herezją nie będzie też całkowite porzucenie wiary, czyli apostazja, rozumiana jako świadome, dobrowolne i publiczne wyrzeczenie się przynależności do Kościoła.”
„Bastion Świętych”
„Uklęknął przed ołtarzem, aby się przygotować modlitwą. Wtem z mroków kościoła wynurzyli się płatni mordercy wynajęci przez żydów – jeden z nich wbił inkwizytorowi sztylet w gardło. Męczennik próbował jeszcze uciec w stronę chóru, gdzie znajdowali się pozostali zakonnicy, jednak drugi z morderców przebił go mieczem. Padając na ziemię, zawołał Piotr: Niech będzie błogosławiony Jezus Chrystus, ponieważ umieram dla Jego świętej wiary”
„Inkwizycja w liczbach”
„Jedną z najlepiej udokumentowanych postaci inkwizytorów jest pełniący swą posługę w latach 1307–1323 inkwizytor Tuluzy, Bernardo Guidoni, opisany przez Umberto Eco w powieści Imię Róży. Do dziś zachował się kompletny rejestr archiwalny jego procesów.
…Warto też wspomnieć, że ów człowiek, powszechnie znany jako »ikona czarnego terroru«, wydał 274 wyroki złagodzenia odbywanych kar, a w 139 przypadkach orzekł zamianę więzienia na noszenie krzyża pokutnego naszywanego na odzienie.”
„Jak powstała czarna legenda?”
„Powinniśmy to zrozumieć zwłaszcza my. Wszak Polska również ma swoją czarną legendę, stworzoną jeszcze przed wiekami przez jej innowierczych wrogów, a rozgłoszoną po całym świecie przez wyznawców najbardziej zbrodniczej ideologii w dziejach świata, której rozprzestrzenianie się właśnie Polska powstrzymała na kilkadziesiąt lat, gromiąc bolszewickie hordy w 1920 roku. Niemal tak skutecznie jak hiszpańska Inkwizycja, która na ponad dwa wieki zatrzymała postępy Rewolucji…”
http://www.parafia.falenica.pl
Dodaj do ulubionych:
Polubienie Wczytywanie…