Grecja w kryzysie buduje tor Formuły 1 za 100 mln euro

Grecja planuje wydać 100 mln euro na budowę toru Formuły 1. Rząd właśnie odblokował 30 mln euro, by rozpocząć inwestycję, która ma zapewnić za kilka lat wpisanie wyścigu o Grand Prix Grecji do kalendarza F1.

Sprawa może odbić się szerokim echem w Europie, gdyż Grecja od sześciu lat pogrążona jest w kryzysie, a pozostałe państwa Unii Europejskiej pomagają jej finansowo wyjść z „dołka”. Udzielanie finansowego wsparcia ma trwać osiem lat. Poza tym przewiduje się, że PKB Grecji skurczy się nawet o 6,5 proc. Całkowity koszt toru F1 ma tymczasem wynieść 94,6 mln euro!

Pomimo wszystkich tych faktów, bardzo prawdopodobna wydaje się budowa toru. Rząd ma już nawet konkretne miejsce – jest to miasto Xalandritsa, znajdujące się w pobliżu Patras.

Jednocześnie premier Antonis Samaras zapowiedział cięcia w emeryturach, pakiecie socjalnym oraz w wynagrodzeniach służb cywilnych w dążeniu do odblokowania 31 mln euro, które Grecja ma dostać z Unii Europejskiej.

http://eurosport.onet.pl/

Dużo bliżej nas istnieje zadłużone po uszy średniej wielkości państwo, które na budowę tylko jednego stadionu w stolicy wydało 400 milionów euro – a zarazem podwyższyło wiek emerytalny, zredukowało nakłady na naukę do śmiesznej zgoła sumy, dobija resztki opieki zdrowotnej, nie posiada prawie wojska, a przy tym wszystkim obarcza obywateli ogromnymi podatkami. – Admin.

Nowica – zagubiona wioska w Beskidzie Niskim

Gajowy nie mógł się oprzeć, by nie wkleić poniższego artykułu…

Autor: Paweł Klimek / Onet.

Kilkanaście drewnianych chat, cerkiew, przydrożne kapliczki. zapach siana i wilgotnej łąki. Po prostu wieś. A jednak jest w Nowicy coś, co przyciąga niektórych tak skutecznie, że przenoszą się do zagubionej w Beskidzie Niskim wioski.

Niełatwo tu dotrzeć. Autobus dojeżdża tylko do Małastowa. Stąd kręta i stroma droga prowadzi na Przełęcz Małastowską, a potem do granicy ze Słowacją. Ale odkąd w Koniecznej nie ma już celników, nie toczy się tam handel, pekaes przez Przełęcz zlikwidowano.

Jeśli nie złapie się stopa, trzeba mozolnie wspinać się trzy kilometry serpentyną szosy albo pójść skrótem, ostro pod górę przez las. Z Przełęczy do Nowicy, wioski leżącej u podnóży Magury Małastowskiej w Beskidzie Niskim, są jeszcze 4 kilometry. Bardzo rzadko przejeżdża tędy jakiś samochód. Wąski asfalt prowadzi to w dół, to w górę, między jodłowo-bukowym lasem.

Śpiewają ptaki, kołyszą się na wietrze trawy, w rowie czerwienią się poziomki. Powoli drzewa ustępują łąkom obsypanym kwiatami. Potem droga zaczyna schodzić w dół i oczom przybysza ukazują się nieduże, zgrabne cebule cerkwi na Przysłupiu. Gospodyni, której pies wybiega na drogę, uspokaja: – On nic złego nie robi, tylko się cieszy, że ktoś idzie. Pani turystka? A skąd pani idzie? Z Małastowa? Uuu, to daleko.

Churchill a Sowieci

Wielka Brytania przyłożyła rękę do konsekwentnego realizowania sowieckiej polityki podboju i eksterminacji, stając się tym samym współwinna wszystkich krzywd, jakie ponieśli Polacy z rąk komunistycznego reżimu – pisze brytyjski historyk.

Fot. Imperial War Museums/Wikimedia Commons

Sowiecka inwazja na Polskę 17 września 1939 roku została przyjęta przez brytyjski rząd ze spokojem, mimo że przedwojenne relacje Wielkiej Brytanii ze Związkiem Sowieckim miały charakter raczej chłodny, żeby nie powiedzieć wrogi. Korzenie tej dychotomii tkwiły zapewne w tradycyjnym braku zainteresowania Wielkiej Brytanii Europą Wschodnią. Ta postawa – nie tylko wobec Związku Sowieckiego, ale także wobec sojusznika, jakim była Polska – odegrała decydującą rolę w czasie wojny, zwłaszcza, gdy w roku 1940 funkcję premiera objął Winston Churchill.

Mimo opinii zagorzałego wroga bolszewizmu, jaką zasłużenie cieszył się w okresie międzywojennym, Churchill tuż przed wybuchem wojny nieco złagodził swoje poglądy na temat Związku Sowieckiego. W październiku 1938 roku na przykład, skłonił Wielką Brytanię do zawarcia sojuszu z Sowietami w celu stworzenia przeciwwagi dla rosnącej potęgi narodowosocjalistycznych Niemiec. Bronił on także decyzji o dokonaniu przez Sowiety inwazji na Polskę jako usprawiedliwionego aktu samoobrony wobec Niemiec. Jako premier, Churchill w krótkim czasie pokazał, iż najbardziej zależało mu na utrzymaniu brytyjskiego imperium oraz na odbudowie równowagi sił na kontynencie europejskim. O nawiązaniu przez jego rząd stosunków ze Stalinem zdecydował oportunizm nie obrona zasad.

Z kolei Sowieci – mimo, że tradycyjnie potępiali brytyjski imperializm i kapitalistyczno-burżuazyjną klasę rządzącą – także zaczynali rozumieć, że Wielka Brytania może stać się dla nich pożytecznym partnerem w chwili, kiedy nazistowsko-sowiecki pakt z 1939 roku został złamany przez rozpoczęcie przez Hitlera operacji „Barbarossa” w czerwcu 1941 roku.

Sarto, Siri?

Bp Williamson – Numer CCLXXII (272) 29 wrzesień 2012

Joseph Siri

Podczas kazania na święto świętego Piusa X, złapałem się na powiedzeniu „prawie-herezji”: Zastanawiałem się głośno, czy Józef Sarto nie posłuchałby Pawła VI, kiedy ten niszczył Kościoł, czy zamiast umierać jako papież Piusa X w 1914 r., umarłby jako kardynał, powiedzmy w 1974 roku. W FSSPX powinno to wyglądać jak herezja, bo jak mądrość niebiańskiego patrona Bractwa mogłaby być złapana na błędzie ? Niemniej jednak takie pytanie nie jest bezużyteczne.

W latach 1970- tych, Abp Lefebvre podjął kilka osobistych wizyt u pewnych, należących do najlepszych, kardynałów i biskupów Kościoła w nadziei nakłonienia przynajmniej kilku z nich do zgody na publiczne stawienie oporu rewolucji Vaticanum II. Często powtarzał, że zjednoczony opór, przynajmniej pół tuzina tych biskupów, mógłby poważnie utrudnić soborowy upadek Kościoła. Niestety, nawet sam kardynał Siri z Genui, którego Pius XII życzył sobie na swojego następcę, nie chciał zrobić publicznego gestu przeciw oficjalnemu soborowemu Kościołowi. Wreszcie biskup de Castro Mayer przyłączył się publicznie do abp Lefebvre’a, ale nie wcześniej niż w latach ’80-tych, kiedy już Rewolucja Soborowa dobrze osadziła się na szczycie Kościoła.

Przychodzi więc pytanie: jak to jest możliwe, że najlepsi spośród najlepiej przygotowanych umysłów, mogli być aż tak ślepi ? Jak to możliwe, aby przynajmniej kilku z najlepszych ludzi Kościoła tamtych czasów, nie było w stanie zobaczyć tego, co Arcybiskup widział, na przykład, że „prawo”, które ustanowiło nową Mszę nie mogło być w żadnym wypadku prawdziwym prawem, ponieważ do samej natury prawa należy służenie planowaniu wspólnego dobra?

Korporacyjne przejęcie nauki i niszczenie wolności

The Corporate Takeover of Science and the Destruction of Freedom
http://tipggita32.wordpress.com/2012/09/18/the-corporate-takeover-of-science-and-the-destruction-of-freedom/

Gdy bogate firmy posiadające politycznie powiązanych lobbystów zaczęły finansować swe własne badania naukowe i wypaczać zaczęły ich rezultaty na własną korzyść, znaleźliśmy się w poważnych tarapatach. W związku z przechwyceniem nauki w ręce korporacji dokonywane przez nas wybory, nasze prawa i wolności są obecnie w fazie procesu ich ustawicznego niszczenia.    

W autentycznym “wieku rozumu” nauka byłaby pomocna w przedstawianiu jasnych odpowiedzi na nurtujące nas problemy, a opinia publiczna miałaby możność wzięcia udziału w otwartej, uczciwej debacie co do oddzielenia spraw dobrych i złych, jakie przenikają do polityki.

Zamiast tego, interesy korporacyjne użyły swej skorumpowanej, śmieciowej nauki, lobbystów, pokazywania się wśród członków rządu oraz machin od PR do robienia nam wody z mózgu, a czasem nawet wzbudzania sztucznego przerażenia po to, żeby debata publiczna była oderwana od spraw istotnych, żeby ją wypaczyć w potrzebnym im kierunku, a na porządku dziennym znalazły się kampanie świadomej manipulacji informacją i rozsiewania dezinformacji.

Teatrzyk debat “naukowych” często odgrywany jest przed publiką, która z otwartymi z wrażenia ustami i zjadliwością zaczyna dzielić się między sobą, a ten proceder stał się już normą, szczególnie gdy zagrożone zostają czyjeś wielkie profity. Żądza korporacyjna prowadzi do wytworzenia się debaty o zupełnie sztucznym charakterze, w jakiej naukowcy i różne grupy, którzy nie popierają poszczególnych korporacyjnych stanowisk w określonej kwestii, są przedstawiani w taki sposób, aby wyglądali na takich, którzy promują dogmaty naukowe oparte na własnym interesie, własnym egoizmie, słowem na nie oglądaniu się na otaczający ich świat.

Co drugie lekarstwo jest nieskuteczne a co piąte jest groźne dla zdrowia

Co drugi lek na świecie, jest bezużyteczny, a niektóre są nawet niebezpieczne. Do takich wniosków doszła dwójka profesorów medycyny z Francji, Philippe Even i Bernard Debre.

Postanowiono przetestować 4000 najbardziej powszechnych leków, a wynik tego badania jest bardzo zaskakujący. Ponad 50% ze środków jest bezużyteczne, 20% jest groźnych a 5% jest nawet „potencjalnie bardzo niebezpiecznych!”.

Według badań, 56 z tych pozycji powinna zostać pilnie usunięte z aptek.  Lista obejmuje środki na nowotwory, choroby neurologiczne, osteoporozę, używki, leki przeciwdepresyjne, antykoncepcyjne 3 i 4 generacji, leki na palenie, cukrzycę, choroby sercowo-naczyniowe. Według autorów, robią więcej szkody niż pożytku.

Zwrócono szczególna uwagę na pigułki antykoncepcyjne nowej generacji, które jakkolwiek są prawie bez efektów ubocznych dla dzisiejszych matek, to już ich córki będą ryzykowały poważnymi powikłaniami, jak bezpłodność, czy wady rozwojowe płodów.

Badacze zwracają tez uwagę, że środki na cukrzycę powodują raka trzustki i poważne choroby wątroby i jako takie ich używanie wydaje się być pozbawione sensu. Opublikowane badania spotkały się z średnim odzewem środowiska medycznego.

Źródło:
http://www.viva.presse.fr/Philippe-Even-et-Bernard-Debre-la_17291.html

http://zmianynaziemi.pl

Szpitale płatne jak hotele

Już wkrótce zadłużone szpitale mogą zacząć pobierać od pacjentów opłaty za wyżywienie i zakwaterowanie. Aby temu zapobiec, rzecznik praw obywatelskich prof. Irena Lipowicz domaga się od ministra zdrowia Bartosza Arłukowicza pilnej zmiany ustawy o działalności leczniczej.

Na problem ten zwrócił uwagę Maciej Dercz, radca prawny, autor komentarza do ustawy o działalności leczniczej. Dopatrzył się on w przepisach, że szpitale nie mają już obowiązku zapewnienia pacjentom bezpłatnego wyżywienia i zakwaterowania. W poprzedniej ustawie o zakładach opieki zdrowotnej wprost było napisane, że szpital – oprócz leczenia – ma gwarantować pacjentom także wyżywienie i zakwaterowanie.

Wykorzystując tę nieścisłość, szpitale mogą zacząć pobierać opłaty, zapewniając sobie dodatkowe źródło finansowania. Ministerstwo Zdrowia wie o problemie, lecz uważa, że pacjentom należy się całość świadczenia, bo to wynika z ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. I póki co nie myśli o nowelizacji.

Zaginione sekrety Tesli

Największą bolączką naszych czasów są kurczące się rzekomo zapasy surowców i rosnące ryzyko ogromnego wzrostu cen energii. Efektem ewentualnego wzrostu cen będzie ogromny kryzys, który doprowadzić może do cofnięcia się naszej cywilizacji o setki lat wstecz. Naukowcy gorączkowo poszukują alternatywnych rozwiązań lecz może zostały one odkryte już dawno temu?

Niewielu jest naukowców równie fascynujących i tajemniczych jak Nicola Tesla. Ten urodzony 10 lipca 1856 roku serbski naukowiec stał się synonimem genialnego, lecz niedocenionego wynalazcy, o którego odkryciach świat postanowił zapomnieć. Wokół owoców jego badań, podobnie z resztą jak i jego historii narosła ogromna liczba teorii, domysłów i niedomówień.

Młody Tesla już w szkole wyróżniał się inteligencją i wybitnymi umiejętnościami technicznymi, po skończeniu politechniki w Grazie przez krótki okres czasu pracował w Budapeszcie by ostatecznie przenieść się do Francji, gdzie podjął pracę w Continental Edison Company. Praca dla CEC była początkiem budzącej wiele kontrowersji znajomości z innym słynnym wynalazcą Thomasem A. Edisonem, który szybko zwrócił uwagę na zdolnego, serbskiego inżyniera, który wkrótce po przybyciu do Stanów Zjednoczonych dostał za zadanie podniesienie wydajności elektrowni należących do Edisona. Po roku czasu Tesla podniósł ich wydajność o blisko 50% sugerując przy tym, że jest stanie podnieść ją jeszcze bardziej, warunkiem jest jednak przejście elektrowni na prąd zmienny. Z niewiadomych oficjalnie przyczyn Edisonowi pomysł ten nie przypadł do gustu i nie tylko zwolnił Teslę, ale też nie zapłacił mu obiecanego wynagrodzenia w wysokości 50 tysięcy dolarów wymawiając się, że kwota ta miała być jedynie „amerykańskim żartem”.